Svéd-Lengyel szótár »

stig lengyelül

SvédLengyel
stig [~en ~ar] substantiv

ścieżka(informatyka, informatyczny) opis lokalizacji pliku na dysku komputera;
noun

ścieżkanoun
wąski wydeptany pasek ziemi albo też specjalnie wytyczony i ubity dla pieszych

stiga [steg, stigit, stigen stiget stigna, pres. stiger] verb

iść w góręverb

podskakiwaćverb
powiększać się szybko i znacznie

stąpaćverb

wzbijaćverb

wznosićverb
o drodze: prowadzić pod górę

wzrastaćverb

stiga på

wsiadać

stiga upp

powstawaćwstawać, podnosić się, stawać na nogi

wschodzićwychodzić zza horyzontu, zjawiać się na niebie (głównie o ciałach niebieskich)

wstawać(przenośnie, przenośnia) o słońcu: wschodzić

wstawaćwychodzić z posłania po śnie lub odpoczynku

wstawaćzaprzestawać wykonywania czynności, wykonywanej w pozycji siedzącej

wstawaćzmieniać pozycję ciała z leżącej lub siedzącej do stojącej

stigbygel [~n -byglar] substantiv

strzemiączkonoun

strzemię(hipologia, hipologiczny) parzysta część rzędu końskiego w formie stalowego kabłąka i poprzeczki, służąca do dosiadania wierzchowca i ułatwiająca utrzymanie się w siodle;
noun

stigma [~t; pl. ~n el. stigmata] substantiv

piętnonoun
cecha charakterystyczna, trwały ślad po czymś, znak rozpoznawczy

stigmatisering [~en ~ar] substantiv

stygmatyzacjanoun
proces nadawania, często negatywnych, określeń osobom, grupom lub kategoriom społecznym

astigmatiker [~n; pl. ~] substantiv

astygmatyk(medycyna, medyczny) osoba mająca astygmatyzm
noun

astigmatism [~en] substantiv

astygmatyzm(medycyna, medyczny) wada wzroku z widzeniem obrazu nieostrego i różnie zniekształconego;
noun

astygmatyzm(optyka, optyczny) wada soczewek, w której promienie padające w dwóch płaszczyznach prostopadłych są ogniskowane w różnych punktach, co daje nieostry i zniekształcony obraz;
noun

bergsbestigare [~n; pl. ~, best. pl. -bestigarna] substantiv

alpinistanoun
osoba uprawiająca alpinizm;

góralnoun
człowiek pochodzący z gór;

bergsbestigning [~en ~ar] substantiv

alpinistyka(sport, sportowy) szerzej: wspinaczka wysokogórska
noun

alpinistykanoun
wspinaczka górska z użyciem specjalistycznego sprzętu

wspinaczkanoun
wyprawa w strome, wysokie góry

bestiga [besteg, bestigit, bestigen bestiget bestigna, pres. bestiger] verb

gama(przenośnie, przenośnia) szereg odmian czegoś do wyboru
verb

podjazdverb
jazda pod wzniesienie

szalka(technologia, technika, techniczny) (zdrobniale) mała szala
verb

wstąpićverb
przyjść z krótką wizytą w pewnym celu

blodtörstig [~t ~a] adjektiv

krwiożerczyadjective
o zwierzętach: żywiący się mięsem lub krwią upolowanych istot żywych

borstig [~t ~a] adjektiv

kudłatyadjective
mający kudły

dristig [~t ~a] adjektiv

odważnyadjective
taki, który jest wynikiem działania odwagi, świadczy o czyjejś odwadze

odważnyadjective
taki, który ma odwagę

zuchwałyadjective

dristigt

zuchwałyskłonny do podejmowania ryzyka, odważny

dumdristig [~t ~a] adjektiv

lekkomyślnyadjective

nierozważnyadjective
taki, który działa bez rozwagi, namysłu

ryzykanckiadjective

12