Svéd | Lengyel |
---|---|
stift [~et; pl. ~] substantiv | diecezja(historia, historyczny, historycznie) jednostka administracyjna w starożytnym Rzymie; diecezja(kościelny) jednostka administracyjna zarządzana przez biskupa; pinezkanoun stylistyka(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (architektura, architektoniczny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (sztuka) styl charakterystyczny dla danego twórcy lub dzieła |
stifta [~de ~t] verb | zakładaćverb |
stiftare [~n; pl. ~, best. pl. stiftarna] substantiv | założycielnoun |
stiftelse [~n ~r] substantiv | fundacja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organizacja zbierająca pieniądze na cel dobroczynny; |
stifts- | diecezjalnydotyczący diecezji, związany z diecezją |
anstifta [~de ~t] verb | podżegaćverb |
anstiftare [~n; pl. ~, best. pl. -stiftarna] substantiv | podżegacznoun prowodyr(pogardliwie, pogardliwy) osoba wzniecająca zamieszki, bunty czy rozruchy, a następnie przewodząca im |
lagstiftande adjektiv | ustawodawczy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) opracowujący i wydający ustawy; związany z wydawaniem ustaw |
lagstiftare [~n; pl. ~, best. pl. -stiftarna] substantiv | prawodawca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) lub (historia, historyczny, historycznie) osoba lub instytucja, która ustanawia prawa albo doprowadziła do ich spisania i kodyfikacji ustawodawca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organ, który stanowi ustawy |
lagstiftning [~en ~ar] substantiv | legislacjanoun ustawodawstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) całokształt ustaw, przepisów oraz uregulowań prawnych dotyczących danej dziedziny życia, w określonym państwie ustawodawstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) opracowywanie i wydawanie ustaw |
limstift [~et; pl. ~] substantiv | klej w sztyfcienoun |
läppstift [~et; pl. ~] substantiv | pomadka(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) kosmetyk do malowania ust szminka(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) kosmetyk używany do barwienia ust |
tändstift [~et; pl. ~] substantiv | świeca zapłonowa(technologia, technika, techniczny) (motoryzacja) element zapłonu silnika benzynowego; |