spets lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| spets [~en ~ar] substantiv | ażur(włókiennictwo) rodzaj haftu lub dzianiny z dziureczkami czubeknoun koronka(włókiennictwo) wyrób będący rodzajem ażurowej plecionki z nici; szpicnoun |
| spetsa [~de ~t] verb | ostrzyćverb ozdabiaćverb |
| Spetsbergen | Spitsbergen(geografia, geograficzny) wyspa na Oceanie Arktycznym, na północ od Norwegii; |
| spetsbergsgrissla | nurzyk polarny(ornitologia, ornitologiczny) Uria lomvia, gatunek ptaka z rodziny alk gnieżdżący się na arktycznych wybrzeżach; |
| spetsbergsgås | gęś krótkodzioba(ornitologia, ornitologiczny) Anser brachyrhynchus, gatunek gęsi; |
| spetsbåge [~n -bågar] substantiv | ostrołuk(architektura, architektoniczny) łuk, którego szczyt powstał z przecięcia się dwóch fragmentów okręgu; |
| spetsglans [~en] substantiv | antymonit(mineralogia, mineralogiczny) pospolity minerał z grupy siarczków, siarczek antymonu; |
| spetsig [~t ~a] adjektiv | ostrokątnyadjective szpiczastyadjective |
| spetsig vinklel | kąt ostry(geometria) (matematyka, matematyczny) kąt ściśle zawierający się w pewnym kącie prostym |
| driva saken till sin spets | stawiać sprawę na ostrzu nożażądać kategorycznie |
| fingerspets [~en ~ar] substantiv | opuszka(anatomia, anatomiczny) końcowa, zaokrąglona część palca |
| finsk spets | szpic fiński(kynologia, kynologiczny) rasa niedużych energicznych psów o intensywnie rudym umaszczeniu z grupy szpiców myśliwskich pochodzących z Finlandii; |
| i spetsen | na czelena początku, z przodu, na przodzie / na przedzie na czelepod czyimś przewodnictwem, zarządem |
| i spetsen för | na czelena początku czegoś, z przodu czegoś |
| japansk spets | szpic japoński(kynologia, kynologiczny) rasa małych psów do towarzystwa z Japonii; |
| kulspetspenna [~n -pennor] substantiv | długopisnoun |
| pennspets [~en ~ar] substantiv | stalówkanoun |
| pilspets [~en ~ar] substantiv | grot(wojskowość, wojskowy) ostre, najczęściej metalowe zakończenie strzał, broni drzewcowej, czy innych znaków wojskowych; |
| stridsspets [~en ~ar] substantiv | głowica(wojskowość, wojskowy) ładunek wybuchowy z zapalnikiem przenoszony przez rakietę; |
| ställa saken på sin spets | stawiać sprawę na ostrzu nożażądać kategorycznie |
| ut i fingerspetsarna | na wskroś(przenośnie, przenośnia) do głębi, całkowicie, zupełnie |
