Svéd-Lengyel szótár »

skal lengyelül

SvédLengyel
skal [~et; pl. ~] substantiv

karnacja(informatyka, informatyczny) wygląd programu komputerowego itp.;
noun

obierkanoun
pozostałość po obieraniu jarzyny

skorupa(zoologia, zoologiczny) twarda osłona pokrywająca ciało niektórych zwierząt, zbudowana z chityny, rogu, kości itp.
noun

skorupanoun
twarda powłoka, pokrywająca coś z wierzchu

skóranoun
zewnętrzna powłoka owocu, chleba itp.

skórka(informatyka, informatyczny) wygląd strony internetowej, programu, aplikacji itp.;
noun

łupina(budownictwo) (architektura, architektoniczny) powłoka konstrukcyjna
noun

łupinanoun
skórka albo zdrewniała powłoka okrywająca owoc, korzeń jadalny lub nasiono

skala

obieraćusuwać wierzchnią, zewnętrzną warstwę: łupinę, łuski, skórę lub skorupę itp.

skala(książkowy) wielkość, zakres czegoś

skala(matematyka, matematyczny) metoda przekształcenia liczby na współrzędną wykresu

skala(metrologia, metrologiczny) (statystyka, statystyczny) system symboli (zwykle liczb) kodujących wyniki pomiaru;

skala(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) szereg dźwięków ułożonych według pewnego schematu interwałowego w porządku wznoszącym lub opadającym;

skala(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zakres dźwięków obejmowanych przez instrument muzyczny lub głos;

skala(psychologia, psychologiczny) w wielokryterialnym teście psychometrycznym każda z niezależnych ocen różnych aspektów zjawiska uzyskiwanych w jednym badaniu

skala(technologia, technika, techniczny) podziałka pozwalająca odczytać np. wynik pomiaru

skala(technologia, technika, techniczny) ułamek określający stosunek odległości na mapie lub długości na projekcie, rysunku, modelu w stosunku do odległości rzeczywistych;

skalazbiór możliwych ocen w szkole lub w określonym teście (np. psychologicznym lub medycznym)

skala [~n, skalor] substantiv

podziałkanoun

usunąćnoun

skalbagge [~n -baggar] substantiv

chrząszcz(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Coleoptera, zamieszkujący różnorodne środowiska rząd owadów posiadający osłonięte skrzydła i odwłok;
noun

skalbar [~t ~a] adjektiv

elastyczny(przenośnie, przenośnia) łatwo się przystosowujący
adjective

skaldjur [~et; pl. ~] substantiv

owoce morza(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) jadalne skorupiaki, mięczaki morskie i małże
noun

skorupiak(zoologia, zoologiczny) przedstawiciel podtypu stawonogów, prowadzących w większości wodny tryb życia, posiadających dwugałęziste odnóża (z wyjątkiem pierwszej pary czułków), charakterystyczną budowę stadiów larwalnych i genotyp
noun

skall [~et; pl. ~] substantiv

szczekanienoun
odgłos słyszany gdy pies szczeka

ujadanienoun

skalla [~de ~t] verb

rozlegać sięverb

skalle [~n skallar] substantiv

czaszka(anatomia, anatomiczny) część szkieletu chroniąca mózg, znajdująca się w głowie;
noun

czerepnoun

skallerorm [~en ~ar] substantiv

grzechotnik(herpetologia, herpetologiczny) wąż o długich zębach jadowych i z charakterystyczną grzechotką na końcu ogona;
noun

skallig [~t ~a] adjektiv

łysyadjective
całkowicie lub częściowo pozbawiony włosów na głowie

skallighet [~en] substantiv

łysienie(medycyna, medyczny) utrata znacznej ilości włosów poprzez ich stopniowe wypadanie
noun

skallra

szelężnik(botanika, botaniczny) Rhinanthus, rodzaj roślin zielnych z rodziny zarazowatych;

skallra [~n, skallror] substantiv

gruchawkanoun

skallra [~n, skallror]

brzęczećo metalowych lub szklanych przedmiotach: wydawać brzęk

grzechotka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (potocznie, potoczny) instrument perkusyjny z pojemnikiem zawierającego małe przedmioty wydającymi dźwięki przy potrząsaniu

grzechotkarodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu

skalm [~en ~ar] substantiv

udko(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) nóżka drobiu, ptactwa lub małych zwierząt
noun

skalmeja [~n skalmejor] substantiv

szałamaja(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dawny instrument muzyczny wydający przenikliwe dźwięki, rodzaj piszczałki z bocznymi otworami; pochodzący z Azji;
noun

skalpell [~en ~er] substantiv

skalpel(medycyna, medyczny) mały, bardzo ostry nóż używany w chirurgii;
noun

12