rutten lengyelül

Svéd	Lengyel
rutten [ruttet ruttna] adjektiv	podle(potocznie, potoczny) nieodpowiednio, niedobrze, nie tak, jak powinno adjective spróchniały(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) rozkładający się w próchno adjective zepsutyadjective zgniłyadjective taki, który uległ demoralizacji, zepsuty, parszywy zgniłyadjective taki, który zgnił; także: charakterystyczny dla czegoś, co gnije lub zgniło
rutt [~en ~er] substantiv	trasować(informatyka, informatyczny) stanowić połączenie różnych sieci komputerowych i wyznaczać trasę przepływu pakietów w nich noun
ruttenhet [~en] substantiv	zgniliznanoun gnijąca substancja
bankrutt [~en, ~er] substantiv	krachnoun plajtanoun zbankrutowanynoun
prutt [~en ~ar] substantiv	bąk(potocznie, potoczny) śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii noun pierdnięcie(potocznie, potoczny) (wulgarnie, wulgaryzm) odgłos wydawany podczas wypuszczania gazów trawiennych noun
skrutt [~en, ~ar]	ogryzekogryziony, niedojedzony kawałek czegoś (np. jabłka)

Korábban kerestél rá