Svéd-Lengyel szótár »

rak lengyelül

SvédLengyel
karaktäristisk

charakterystycznywyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów

karakterisera [~de ~t] verb

cechowaćverb
być czyjąś (lub czegoś) cechą; charakteryzować kogoś; być komuś lub czemuś właściwym

opisywaćverb
przekazywać informacje w sposób słowny, dawać opis

karakterisering [~en ~ar] substantiv

charakterystykanoun
opis cech właściwych komuś lub czemuś, zbiór cech charakteryzujących kogoś

karakteristik [~en ~er] substantiv

charakterystykanoun
opis cech właściwych komuś lub czemuś, zbiór cech charakteryzujących kogoś

karakteristisk [~t ~a] adjektiv

charakterystycznyadjective
typowy, właściwy dla pewnej osoby, rzeczy lub pewnego zjawiska

charakterystycznyadjective
wyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów

znamiennyadjective
znamionujący coś lub kogoś; charakterystyczny, właściwy dla kogoś lub czegoś

karakul

karakuł(zoologia, zoologiczny) owca pochodzenia azjatyckiego, której jagnię ma sierść zwiniętą w charakterystyczne loki;

katafrakt

katafrakta(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) ciężkozbrojny jeździec, zwykle dosiadający opancerzonego wierzchowca, walczący w szeregach armii starożytnych i średniowiecznych państw od wybrzeży Morza Śródziemnego po Persję;

katarakt [~en ~er] substantiv

katarakta(geologia, geologiczny) próg skalny na rzece, zbudowany z bardzo twardych skał, powodujący gwałtowny spadek wód;
noun

zaćma(medycyna, medyczny) defekt soczewki powodujący pełną lub częściową utratę wzroku;
noun

kinesiskspråkig

chińskojęzycznyposługujący się językiem chińskim

chińskojęzycznyspisany, stworzony w języku chińskim

chińskojęzycznytaki, którego mieszkańcy posługują się językiem chińskim

koltetraklorid

tetrachlorometan(chemia, chemiczny) związek organiczny, bezbarwna, trująca ciecz, mająca słodkawy zapach, stosowana jako rozpuszczalnik oraz w gaśnicach;

kontrakt [~et; pl. ~] substantiv

kontraktnoun
umowa dotycząca jakiegoś przedsięwzięcia lub czyjegoś zatrudnienia

kontraktur

przykurcz(medycyna, medyczny) zwyrodnienie mięśnia i stawu w wyniku obkurczenia włókien mięśniowych oraz więzadeł i struktur stawowych

kräk [~et; pl. ~] substantiv

biedaknoun

bydlaknoun

bydlęnoun

ofermanoun

kråka [~n kråkor] substantiv

baboknoun

babolnoun

czarnowronnoun

ptaszeknoun

wrona(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny krukowatych;
noun

wrona czarnanoun

kräkas [kräktes, kräkts, pres. kräks] verb

wymiotować(fizjologia, fizjologiczny) zwracać przez usta zawartość żołądka
verb

zwracaćverb

zwrócić(potocznie, potoczny) zwymiotować
verb

kråkbär [~et; pl. ~] substantiv

bażyna(botanika, botaniczny) (spożywczy) czarne lub czerwone jadalne owoce bażyny (1.2)
noun

bażyna czarnanoun

Kraken

kraken(mitologia, mitologiczny) legendarny potwór morski zatapiający statki, zwykle przedstawiany jako ogromna ośmiornica;

kräkframkallande

wymiotnywywołujący wymioty

kräkla [~n kräklor] substantiv

mątewkanoun

kräkning [~en ~ar] substantiv

wymiotynoun
gwałtowny wyrzut treści pokarmowej na zewnątrz z żołądka poprzez przełyk i jamę ustną;

Kraków

Kraków(geografia, geograficzny) miasto w Polsce, w województwie małopolskim, dawna stolica Polski;

kreolspråk [~et; pl. ~] substantiv

język kreolski(językoznawstwo, językoznawczy) uproszczona mowa powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, w odróżnieniu od pidżynu charakteryzująca się ustabilizowanym systemem gramatycznym i dobrze wypracowanym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako język etniczny;
noun

kroatiskspråkig

chorwackojęzycznyposługujący się językiem chorwackim

6789