plundra lengyelül

Svéd	Lengyel
plundra [~de ~t] verb	grabić(książkowy) odbierać coś komuś siłą, łupić verb plądrowaćverb przeczesywać jakiś obszar w poszukiwaniu łupów, dokonywać aktów grabieży na jakimś terenie łupićverb przywłaszczać bezprawnie
plundrare [~n; pl. ~, best. pl. plundrarna] substantiv	grabieżcanoun ten, kto dokonuje grabieży, rabuje, łupi
gravplundrare [~n; pl. ~, best. pl. -plundrarna] substantiv	hiena cmentarnanoun człowiek okradający groby;

Svéd

Lengyel

plundra [~de ~t] verb

grabić(książkowy) odbierać coś komuś siłą, łupić
verb

plądrowaćverb
przeczesywać jakiś obszar w poszukiwaniu łupów, dokonywać aktów grabieży na jakimś terenie

łupićverb
przywłaszczać bezprawnie

plundrare [~n; pl. ~, best. pl. plundrarna] substantiv

grabieżcanoun
ten, kto dokonuje grabieży, rabuje, łupi

gravplundrare [~n; pl. ~, best. pl. -plundrarna] substantiv

hiena cmentarnanoun
człowiek okradający groby;

Korábban kerestél rá