pik lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| pik [~en ~ar] substantiv | docineknoun dzida(wojskowość, wojskowy) dawna broń, lekka włócznia złożona z długiego drzewca zakończonego strzałkowatym ostrzem pika(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) broń drzewcowa piechoty, używana przede wszystkim przeciwko kawalerii; przytyknoun |
| pikant [n. ~, ~a] adjektiv | pikantnyadjective |
| pikenerare | pikinier(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) żołnierz walczący przy użyciu piki (czasem kosy); |
| piktisk | piktyjski(językoznawstwo, językoznawczy) język piktyjski; piktyjskizwiązany z Piktami, dotyczący Piktów |
| piktogram [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv | piktogramnoun |
| epik [~en] substantiv | epika(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) rodzaj literacki; |
| epiker [~n; pl. ~] substantiv | epik(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) twórca epiki |
| epikris | epikryza(medycyna, medyczny) podsumowanie danych z postępowania lekarskiego wraz z zaleceniami dalszego leczenia; |
| epikuré [~n ~er] substantiv | epikurejczyk(filozofia, filozoficzny) zwolennik epikureizmu |
| gnällspik [~en ~ar] substantiv | beksa(potocznie, potoczny) ktoś skłonny do płaczu |
| pallatsspikblad | wąkrota azjatycka(botanika, botaniczny) Centella asiatica, roślina lecznicza z rodziny araliowatych |
| spik | kabel(potocznie, potoczny) donosiciel |
| spik [~en, ~ar] | gwóźdźpodłużny cienki metalowy trzpień, o jednym końcu ostrym, a drugim zakończonym płaską główką, służący do łączenia elementów; |
| spika [~de ~t] verb | postanowićverb zadecydowaćverb zafiksowaćverb |
| spika fast | bóść(dawniej, dawny) kłuć |
| spika för | zabijaćna stałe zamknąć za pomocą młotka i gwoździ |
| spika igen | zabijaćna stałe zamknąć za pomocą młotka i gwoździ |
| spika över | zabijaćna stałe zamknąć za pomocą młotka i gwoździ |
| spikklubba [~n -klubbor] substantiv | bieluń dziędzierzawa(botanika, botaniczny) Datura stramonium L., gatunek trującej rośliny z rodziny psiankowatych; |
