oman lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| Oman substantiv | Oman(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji, na Półwyspie Arabskim, ze stolicą w Maskacie; |
| omanier [~n; pl. ~] substantiv | Omańczyknoun |
| omansk [~t ~a] adjektiv | omańskiadjective |
| arbetsnarkoman [~en ~er] substantiv | pracoholiknoun |
| arbetsnarkomani | pracoholizm(psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) uzależnienie od wykonywania pracy; |
| balettoman | |
| bibliomani [~n] substantiv | bibliomanianoun |
| dragoman [~en ~er] substantiv | dragoman(przestarzałe, przestarzały) tłumacz, przewodnik i pośrednik między cudzoziemcami a mieszkańcami Bliskiego Wschodu; |
| erotoman | erotoman(psychologia, psychologiczny) ktoś cierpiący na erotomanię erotomanka(psychologia, psychologiczny) kobieta cierpiąca na erotomanię |
| ferromangan | żelazomangan(chemia, chemiczny) żelazostop z dużą zawartością manganu |
| geomanti | geomancjaniepotwierdzona naukowo tradycyjna praktyka wykorzystania właściwego usytuowania obiektów budowlanych, ogródków itd., tak, by jak najlepiej wyczerpać dobre oddziaływanie otoczenia, danego terenu; |
| kleptomani [~n] substantiv | kleptomania(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) zaburzenie psychiczne, objawiające się jako trudna lub niemożliwa do powstrzymania potrzeba kradzieży, zwykle nie motywowana zyskiem, ani chęcią posiadania; |
| koma [~n] substantiv | koma(fizyka, fizyczny) rodzaj aberracji optycznej śpiączka(medycyna, medyczny) głębokie zaburzenia świadomości z brakiem przytomności, niereagowaniem nawet na silne bodźce; |
| melomani | melomaniazamiłowanie do muzyki, zwłaszcza klasycznej |
| monomani [~n ~er] substantiv | monomania(psychologia, psychologiczny) chorobliwe opanowanie umysłu przez jedną myśl |
| mytoman [~en ~er] substantiv | mitoman(psychologia, psychologiczny) człowiek skłonny do opowiadania nieprawdziwych lub wyolbrzymionych historii na swój temat mitomanka(psychologia, psychologiczny) kobieta skłonna do opowiadania nieprawdziwych lub wyolbrzymionych historii na swój temat |
| narkoman [~en ~er] substantiv | narkomannoun |
| narkomani [~n] substantiv | narkomanianoun |
| nekromant [~en ~er] substantiv | nekromantka(fantasy) osoba płci żeńskiej posiadająca moc animacji, ożywiania trupów |
| nekromanti [~n] substantiv | nekromancja(ezoteryka) wróżenie polegające na wywoływaniu duchów zmarłych w celu uzyskania od nich wiedzy o przyszłości; |
| nymfomani [~n] substantiv | nimfomania(medycyna, medyczny) chorobliwie wzmożony popęd płciowy u kobiet; |
| ottoman [~en ~er] substantiv | otomananoun |
| pyroman [~en ~er] substantiv | piroman(psychologia, psychologiczny) ktoś dotknięty piromanią |
| pyromani [~n] substantiv | piromania(psychologia, psychologiczny) chorobliwa żądza podpalania lub bawienia się ogniem; |
| roman [~en ~er] substantiv | powieść(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) długi utwór narracyjny opisujący rozbudowany ciąg zdarzeń; zwykle udostępniany w formie książki; |
| Roman [~en ~er] substantiv | Romannoun |
| romanförfattare [~n; pl. ~, best. pl. -författarna] substantiv | powieściopisarkanoun powieściopisarz(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) autor powieści |
| romansk [~t ~a] adjektiv | romański(sztuka) związany z europejskim stylem architektonicznym z X-XIII wieku romańskiadjective |
| romantik [~en] substantiv | romantyzm(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) epoka w historii sztuki i literatury, trwająca od lat 90. XVIII wieku do lat 40. XIX wieku, charakteryzująca się zainteresowaniem sferą indywidualnych uczuć, kulturą ludową i historią, zaprzeczająca racjonalizmowi, głosząca swobodę twórczą i odrzucająca sztywne kanony klasycyzmu; |
| romantisk [~t ~a] adjektiv | romantyczny(potocznie, potoczny) taki, który jest tajemniczy, wrażliwy, uczuciowy, poetyczny, marzycielski romantycznyadjective |
| rätoromanska [~n] substantiv | romansz(językoznawstwo, językoznawczy) język obejmujący pięć grup dialektów retoromańskich używanych w szwajcarskim kantonie Gryzonia; |
| Smärtomannen | |
| trikotillomani | trichotillomania(psychologia, psychologiczny) zaburzenie polegające na niemożności powstrzymania się od wyrywania włosów; |
