nagla lengyelül

Svéd	Lengyel
nagla [~de ~t] verb	tkwićverb zostawać nadal w tym samym miejscu, przedtem tam wpadłszy, przybywszy czy będąc wetkniętym
fingernagel [~n -naglar] substantiv	paznokieć(anatomia, anatomiczny) płaska rogowa osłona ostatniego członu palca małp i człowieka; noun
nagel [~n naglar] substantiv	gwóźdźnoun podłużny cienki metalowy trzpień, o jednym końcu ostrym, a drugim zakończonym płaską główką, służący do łączenia elementów; nitnoun paznokieć(anatomia, anatomiczny) płaska rogowa osłona ostatniego członu palca małp i człowieka; noun

Svéd

Lengyel

nagla [~de ~t] verb

tkwićverb
zostawać nadal w tym samym miejscu, przedtem tam wpadłszy, przybywszy czy będąc wetkniętym

fingernagel [~n -naglar] substantiv

paznokieć(anatomia, anatomiczny) płaska rogowa osłona ostatniego członu palca małp i człowieka;
noun

nagel [~n naglar] substantiv

gwóźdźnoun
podłużny cienki metalowy trzpień, o jednym końcu ostrym, a drugim zakończonym płaską główką, służący do łączenia elementów;

nitnoun

paznokieć(anatomia, anatomiczny) płaska rogowa osłona ostatniego członu palca małp i człowieka;
noun

Korábban kerestél rá