Svéd | Lengyel |
---|---|
mirakel [miraklet; pl. ~ el. mirakler, best. pl. miraklen el. miraklerna] substantiv | cud(przenośnie, przenośnia) rzecz niezwykła, niespodziewana, mało prawdopodobna cud(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) niezwykły akt działania siły nadprzyrodzonej; |
mirakelkur [~en ~er] substantiv | panaceum(książkowy) lek (środek) na wszystko; superlekarstwo |