Svéd | Lengyel |
---|---|
meta [~de ~t] verb | haczykverb |
metabolisk [~t ~a] adjektiv | metaboliczny(biochemia, biochemiczny) związany z metabolizmem, dotyczący metabolizmu |
metabolism [~en] substantiv | metabolizm(biochemia, biochemiczny) przemiana materii w organizmie; |
metadon [~et] substantiv | metadon(biochemia, biochemiczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) organiczny związek chemiczny o wzorze sumarycznym C21H27NO, silny opioidowy lek przeciwbólowy; |
metafor [~en ~er] substantiv | metafora(językoznawstwo, językoznawczy) środek stylistyczny polegający na zestawieniu obcych sobie znaczeniowo wyrazów w celu uzyskania nowego, przenośnego znaczenia; |
metaforisk [~t ~a] adjektiv | metaforycznyadjective |
metafysik [~en] substantiv | metafizyka(filozofia, filozoficzny) podstawowa dyscyplina filozoficzna, badająca powszechne własności bytu |
metafysisk [~t ~a] adjektiv | metafizycznieadjective metafizyczny(filozofia, filozoficzny) związany z metafizyką, charakterystyczny dla metafizyki i metafizyków |
metakognition | metakognicja(psychologia, psychologiczny) zdolność osobnicza do rozpoznawania własnych błędów w rozumowaniu, tzw. „myślenie o myśleniu” |
metall [~en ~er] substantiv | metal(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny charakteryzujący się obecnością w sieci krystalicznej elektronów swobodnych; metal(heraldyka, heraldyczny) jeden z rodzajów tynktury heraldycznej; |
metallisk [~t ~a] adjektiv | metalowy(chemia, chemiczny) związany z metalem, dotyczący metalu, zrobiony z metalu |
metalltråd [~en ~ar] substantiv | drut(technologia, technika, techniczny) długi, cienki i elastyczny element metalowy; |
metallurg [~en ~er] substantiv | metalurgnoun |
metallurgi [~n] substantiv | metalurgianoun |
metallurgisk [~t ~a] adjektiv | hutniczyadjective metalurgicznyadjective |
metamfetamin | metamfetamina(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) pochodna amfetaminy o silnym działaniu psychoaktywnym; |
metamorf [~t ~a] adjektiv | metamorficznyadjective |
metamorfos [~en ~er] substantiv | metamorfozanoun przemiananoun |
metan [~et el. ~en] substantiv | metan(chemia, chemiczny) najprostszy alkan, bezwonny i bezbarwny gaz, główny składnik gazu ziemnego, stosowany do syntezy wielu związków organicznych i jako gaz opałowy; |
metanol [~en] substantiv | metanol(chemia, chemiczny) najprostszy związek z grupy alkoholi, bezbarwna, łatwopalna ciecz; |
metastas [~en ~er] substantiv | metastaza(medycyna, medyczny) przerzut nowotworowy, guz wtórny nowotworu złośliwego przerzut(medycyna, medyczny) rozsiew nowotworu, metastaza; |
metates [~en ~er] substantiv | przestawka(językoznawstwo, językoznawczy) przestawienie głosek lub sylab w wyrazie; |
alkalimetall [~en ~er] substantiv | potasowiec(chemia, chemiczny) pierwiastek należący do pierwszej grupy głównej układu okresowego pierwiastków |
av metall | metaliczny(chemia, chemiczny) o cechach metalu lub zawierający w składzie metal |
halvmetall [~en ~er] substantiv | półmetal(chemia, chemiczny) pierwiastek posiadający cechy zarówno metali jak i niemetali; |
icke-metall [~en ~er] substantiv | niemetal(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny, który nie wykazuje żadnych właściwości metalicznych, np. nie przewodzi prądu elektrycznego; |
kanonmetall | spiż(chemia, chemiczny) stop miedzi z cyną, cynkiem i ołowiem; |
perklormetan | tetrachlorometan(chemia, chemiczny) związek organiczny, bezbarwna, trująca ciecz, mająca słodkawy zapach, stosowana jako rozpuszczalnik oraz w gaśnicach; |
smeta in | |
tetraklormetan | tetrachlorometan(chemia, chemiczny) związek organiczny, bezbarwna, trująca ciecz, mająca słodkawy zapach, stosowana jako rozpuszczalnik oraz w gaśnicach; |
tungmetall [~en ~er] substantiv | heavy metal(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gatunek metalu (muzyki); |
ädelmetall [~en ~er] substantiv | metal szlachetnynoun |