Svéd | Lengyel |
---|---|
enmastad [-mastat ~e] adjektiv | jednomasztowy(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) o żaglowcu – mający jeden maszt |
enmastare [~n; pl. ~, best. pl. -mastarna] substantiv | jednomasztowiec(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) statek mający jeden maszt |
femmastad | pięciomasztowyo żaglowcu: mający pięć masztów |
femmastare | pięciomasztowiec(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) statek mający pięć masztów |
fockmast [~en ~er] substantiv | fok(potocznie, potoczny) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) fokmaszt fokmaszt(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) pierwszy maszt od strony dziobu jednostek pływających, które posiadają co najmniej dwa maszty; |
fyrmastad [-mastat ~e] adjektiv | czteromasztowyadjective |
fyrmastare [~n; pl. ~, best. pl. -mastarna] substantiv | czteromasztowiec(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) statek mający cztery maszty (nie licząc bukszprytu) |
glasmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | szklarznoun |
gynekomasti | ginekomastia(medycyna, medyczny) rozrost tkanki gruczołowej sutka u mężczyzny, objawiające się jego powiększeniem |
häxmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | czarnoksiężniknoun wiedźmin(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (fantasy) człowiek poddany kontrolowanej mutacji, by jako najemnik zabijać potwory |
i det närmaste | prawie…informująca o niecałkowitym osiągnięciu danego stanu |
instämma [-stämde, -stämt, -stämd n. -stämt, pres. -stämmer, imper. -stäm] verb | aprobowaćverb przyłączaćverb zgadzaćverb |
jägmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | gajowy(leśnictwo) pracownik nadleśnictwa opiekujący się określoną częścią lasu |
kapellmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | kapelmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk kierujący chórem, kapelą lub orkiestrą, dyrygent |
konsertmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | koncertmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek |
man måste | należypowinno się; warto, trzeba, wypada trzeba…tworzący wyrażenia, w których wykonanie czynności jest konieczne lub niezbędne; musieć w formie bezosobowej |
onomastik [~en] substantiv | onomastyka(językoznawstwo, językoznawczy) dział językoznawstwa zajmujący się badaniem nazw własnych (osobowych i geograficznych); |
överensstämma [-stämde, -stämt, pres. -stämmer] verb | zgadzaćverb |
riksstallmästare | koniuszy(historia, historyczny, historycznie) od XIV w. w dawnej Polsce, dworski tytuł honorowy pochodzący od koniuszego (1.1) koniuszy(historia, historyczny, historycznie) urzędnik sprawujący pieczę nad królewskimi stajniami i stadami koni – w średniowiecznej Polsce i innych krajach; |
ryttmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | rotmistrz(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) stopień oficerski w kawalerii, będący odpowiednikiem rangi kapitana; |
sexmastad | sześciomasztowyo żaglowcu: mający sześć masztów |
sexmastare | sześciomasztowiec(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) statek mający sześć masztów |
sjumastad | siedmiomasztowyo żaglowcu: mający siedem masztów |
sjumastare | siedmiomasztowiec(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) statek mający siedem masztów |
småsten [~en ~ar] substantiv | otoczak(geologia, geologiczny) kamień wygładzony i zaokrąglony podczas transportu przez wodę; |
stallmästare | koniuszy(historia, historyczny, historycznie) urzędnik sprawujący pieczę nad królewskimi stajniami i stadami koni – w średniowiecznej Polsce i innych krajach; |
stormast [~en ~er] substantiv | grotmaszt(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) główny maszt statku żaglowego; |
stormästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv | arcymistrz(szachy, pojęcie szachowe) szachista posiadający najwyższy tytuł przyznawany w szachach sportowych; |
nära [komp. närmare, el. närmre, superl. närmast, el. närmst] | bliskow niewielkiej odległości niedalekipołożony w niedużej odległości obokw małej odległości między przedmiotami; blisko żywić(przenośnie, przenośnia) (podniośle) odczuwać coś, czuć coś żywićkarmić, dawać jeść, utrzymywać kogoś |
toponomasti | toponomastyka(językoznawstwo, językoznawczy) nauka o nazwach miejscowych, zamieszkałych i niezamieszkałych |