mäta lengyelül

Svéd	Lengyel
mäta [mätte mätt] verb	mierzyćverb liczbowo określać właściwość (np. ilość, długość) czegoś poprzez porównanie z ustalonym wzorcem (np. calem, metrem czy długością własnej stopy); robić pomiar mierzyć sięverb
mäta upp	wymierzaćokreślać miarę, np. długość
mätare [~n; pl. ~, best. pl. mätarna] substantiv	liczniknoun urządzenie służące do pomiaru jakiejś wielkości naliczanej w czasie; wykładniknoun to, co określa, wskazuje, wyraża coś
hastighetsmätare [~n; pl. ~, best. pl. -mätarna] substantiv	prędkościomierz(metrologia, metrologiczny) urządzenie służące do pomiaru prędkości noun
lantmätare [~n; pl. ~, best. pl. -mätarna] substantiv	geodetanoun osoba zajmująca się geodezją mierniczy(geodezja, geodezyjny) fachowiec zajmujący się pomiarami gruntów, sporządzaniem planów terenów noun
nederbördsmätare [~n; pl. ~, best. pl. -mätarna] substantiv	pluwiometr(meteorologia, meteorologiczny) (metrologia, metrologiczny) aparat do pomiaru opadów deszczowych noun
regnmätare [~n; pl. ~, best. pl. -mätarna] substantiv	deszczomierz(meteorologia, meteorologiczny) (metrologia, metrologiczny) aparat do pomiaru opadów deszczowych; noun
surhetsmätare	kwasomierz(chemia, chemiczny) urządzenie mierzące zawartość kwasu w cieczy;
vattenmätare [~n; pl. ~, best. pl. -mätarna] substantiv	wodomierz(technologia, technika, techniczny) miernik pokazujący ilość zużytej wody; noun

Korábban kerestél rá