Svéd | Lengyel |
---|---|
neutralitet [~en] substantiv | obojętność(chemia, chemiczny) nie uleganie przemianom chemicznym |
normalitet [~en ~er] substantiv | normalnośćnoun stężenie normalne(chemia, chemiczny) liczba gramorównoważników substancji w roztworze odniesiona do jednostki objętości; |
nullitet [~en ~er] substantiv | bagatelanoun błahostkanoun |
originalitet [~en] substantiv | oryginalnośćnoun |
pansexualitet | panseksualizm(filozofia, filozoficzny) (seksuologia, seksuologiczny) postrzeganie wszelkich zjawisk w świecie przez pryzmat seksualny |
pytteliten [pl. pyttesmå] adjektiv | malutkoadjective |
rationalitet [~en] substantiv | racjonalnośćnoun |
realitet [~en ~er] substantiv | jawanoun rzeczywistośćnoun rzeczywistośćnoun |
rehabilitera [~de ~t] verb | rehabilitować(medycyna, medyczny) odzyskiwać sprawność dzięki szeregowi zabiegów rehabilitować(medycyna, medyczny) przywracać sprawność rehabilitowaćverb rehabilitowaćverb |
rehabilitering [~en ~ar] substantiv | rehabilitacja(medycyna, medyczny) przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej oraz przystosowanie go do zmienionych warunków życia; |
reliabilitet [~en] substantiv | niezawodność(technologia, technika, techniczny) cecha systemu poprawnie działającego przez wymagany czas; |
satellit [~en ~er] substantiv | satelita(astronomia, astronomiczny) inaczej: księżyc, naturalny satelita; ciało niebieskie krążące wokół planety, planety karłowatej, planetoidy itp.; satelita(astronomia, astronomiczny) inaczej: sztuczny satelita; sztuczny obiekt umieszczony na orbicie ciała niebieskiego; satelita(fizyka, fizyczny) każde ciało o względnie małej masie, krążące wokół innego, większego; satelita(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo, organizacja lub inna jednostka niedziałające samodzielnie, będące w sferze wpływów silniejszej jednostki satelitarnynoun |
servilitet [~en] substantiv | serwilizm(pejoratywnie, pejoratywny) postawa bezkrytycznego i dobrowolnego podporządkowania się jakiejś władzy, zwierzchności |
sexualitet [~en ~er] substantiv | seksualność(biologia, biologiczny) (psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) wrodzona, naturalna funkcja organizmu, zawierająca w sobie seks, orientację seksualną, identyfikację płciową i jej rolę, reprodukcję, pożądanie, erotyzm oraz intymność; |
sliten [slitet slitna] adjektiv | steranyadjective zużytyadjective |
slita [slet, slitit, sliten slitet slitna, pres. sliter] verb | harowaćverb trudzićverb wycieraćverb wyrwać sięverb zrywać sięverb |
slit [~et] substantiv | mozółnoun trudnoun |
specialitet [~en ~er] substantiv | specjałnoun specjalnośćnoun |
stabilitet [~en] substantiv | stabilnośćnoun |
subtilitet [~en ~er] substantiv | delikatnośćnoun subtelnośćnoun |
teodolit [~en ~er] substantiv | teodolit(geodezja, geodezyjny) instrument geodezyjny do pomiaru kątów; |