klor lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| klor [~et el. ~en] substantiv | chlor(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Cl i liczbie atomowej 17; |
| klorera [~de ~t] verb | chlorować(chemia, chemiczny) (technologia, technika, techniczny) traktować coś chlorem lub związkiem, który wydziela chlor |
| klorid [~en ~er] substantiv | chlorek(chemia, chemiczny) sól kwasu solnego; |
| kloroform [~en] substantiv | chloroform(chemia, chemiczny) chlorowa pochodna metanu, lotna, niepalna ciecz, wykorzystywana jako rozpuszczalnik, a dawniej także jako środek znieczulający; |
| klorofyll [~et el. ~en] substantiv | chlorofil(biochemia, biochemiczny) organiczny związek chemiczny obecny m.in. w roślinach i algach, nadający im zielony kolor; |
| kloroplast | chloroplast(biochemia, biochemiczny) organellum komórkowe występujące u roślin i glonów eukariotycznych; |
| diklordifenyltrikloretan | dichlorodifenylotrichloroetan(chemia, chemiczny) (rolnictwo, rolniczy) wysokotoksyczny chemiczny związek organiczny z grupy chlorowanych węglowodorów, stosowany jako środek owadobójczy; |
| folklore [~n ] substantiv | folklor(etnografia, etnograficzny) ogół ludowej kultury i twórczości artystycznej, jak baśnie, pieśni, obrzędy, stroje, architektura, kuchnia itp. |
| folklorist [~en ~er] substantiv | folklorysta(etnografia, etnograficzny) osoba specjalizująca się w folklorystyce, badacz folkloru folklorystka(etnografia, etnograficzny) kobieta specjalizująca się w folklorystyce, badaczka folkloru |
| folkloristik [~en] substantiv | folklorystyka(etnografia, etnograficzny) (sztuka) nauka badająca folklor; |
| folkloristisk [~t ~a] adjektiv | folklorystykaadjective |
| koltetraklorid | tetrachlorometan(chemia, chemiczny) związek organiczny, bezbarwna, trująca ciecz, mająca słodkawy zapach, stosowana jako rozpuszczalnik oraz w gaśnicach; |
| kräkla [~n kräklor] substantiv | mątewkanoun |
| natriumklorid [~en] substantiv | chlorek sodu(chemia, chemiczny) związek nieorganiczny, sól kwasu chlorowodorowego i sodu, bezbarwna substancja krystaliczna, główny składnik soli kuchennej; |
| perklormetan | tetrachlorometan(chemia, chemiczny) związek organiczny, bezbarwna, trująca ciecz, mająca słodkawy zapach, stosowana jako rozpuszczalnik oraz w gaśnicach; |
| rubidiumklorid | |
| tetraklormetan | tetrachlorometan(chemia, chemiczny) związek organiczny, bezbarwna, trująca ciecz, mająca słodkawy zapach, stosowana jako rozpuszczalnik oraz w gaśnicach; |
| trikloreten | tri(chemia, chemiczny) handlowa nazwa trichloroetenu |
| trikloretylen [~en el. ~et] substantiv | tri(chemia, chemiczny) handlowa nazwa trichloroetenu |
