Svéd | Lengyel |
---|---|
immunitet [~en] substantiv | immunitet(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przywilej wyłączenia spod prawa ogólnego, który do czasu uchylenia blokuje odpowiedzialność karną; udzielany bywa zwykle ważnym urzędnikom państwowym, sędziom, dyplomatom, parlamentarzystom odporność(medycyna, medyczny) zdolność do czynnej i biernej obrony organizmu przed patogenami |
flockimmunitet |