Svéd-Lengyel szótár »

hed lengyelül

SvédLengyel
hed [~en ~ar] substantiv

pustaćnoun

wrzosiec(botanika, botaniczny) Erica (Ericaceae) L., krzew z rodziny wrzosowatych o zimozielonych liściach;
noun

wrzosowiskonoun
bezleśna formacja zimozielonych krzewinek, w której dominują wrzosy;

Hedda

Jadwigaimię żeńskie;

hedendom [~en] substantiv

pogaństwonoun
często (pejoratywnie, pejoratywny) określenie zazwyczaj używane przez wyznawców religii monoteistycznych (judaizmu, chrześcijaństwa i islamu) na określenie wyznawania religii niechrześcijańskich, głównie politeistycznych lub animalistycznych

heder [~n] substantiv

honorowynoun
niedający zysków materialnych lub niepobierający zapłaty

honorowynoun
nominalny, tytularny

honorowynoun
taki, który służy do wyróżnienia kogoś lub do okazania szacunku

zaszczytnoun
coś, co jest powodem do dumy; wyróżnienie, docenienie

hederlig [~t ~a] adjektiv

zaszczytnyadjective
taki, który daje zaszczyt, stanowi wyróżnienie

hederlighet [~en] substantiv

miesiącznica(botanika, botaniczny) (systematyka) Lunaria L., rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych;
noun

hedersmord [~et; pl. ~] substantiv

zabójstwo honorowe(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) zabójstwo popełniane przez bliską osobę z rodziny ofiary motywowane chęcią „zmycia hańby”, spowodowanej uznawanym za rzekomo niewłaściwe zachowanie członka tejże rodziny;
noun

hedersord [~et; pl. ~] substantiv

słowo honorunoun
wyrażenie wymawiane przy składaniu obietnicy; przy zaręczaniu czegoś swoim dobrym imieniem, honorem

hedervärd [-värt ~a] adjektiv

honorowyadjective
mający poczucie godności osobistej

honorowyadjective
zgodny z honorem

hedning [~en ~ar] substantiv

poganin(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba wyznająca religię inną niż jedna z monoteistycznych, abrahamowych (jak chrześcijaństwo, islam, judaizm)
noun

pogankanoun
kobieta wyznająca religię inną niż jedna z dużych, monoteistycznych (jak chrześcijaństwo, islam, judaizm)

hednisk [~t ~a] adjektiv

pogański(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z pogaństwem
adjective

hedonism [~en] substantiv

hedonizm(filozofia, filozoficzny) doktryna etyczna głosząca, iż rozkosz (i unikanie przykrości/cierpienia) jest najwyższym lub jedynym dobrem i celem życia
noun

hedonist [~en ~er] substantiv

hedonistanoun
zwolennik hedonizmu

hedonistisk [~t ~a] adjektiv

hedonistycznyadjective
właściwy hedonizmowi lub/i hedonistom

Hedvig

Jadwigaimię żeńskie;

Hedwig

Jadwigaimię żeńskie;

anhedoni

anhedonia(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) niezdolność do przeżywania przyjemnych uczuć;

cheder

cheder(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) elementarna szkoła żydowska o charakterze religijnym, przeznaczona dla chłopców, utrzymywana przez gminę religijną;

vanheder [~n] substantiv

wstyd(psychologia, psychologiczny) niemiłe uczucie spowodowane świadomością zrobienia czegoś nieodpowiedniego, złego;
noun