hare lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| hare [~n harar] substantiv | zając(zoologia, zoologiczny) dziki, roślinożerny ssak polny z długimi uszami; |
| harem [~et; pl. ~] substantiv | harem(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) część domu muzułmańskiego, do którego nie mają wstępu obcy mężczyźni; harem(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) wszystkie żony i nałożnice muzułmanina, zamieszkałe w haremie (1.1) |
| ha rent mjöl i påsen | czyste sumieniepoczucie, że zachowało się w sposób właściwy moralnie i uczciwy |
| fälthare [~n -harar] substantiv | szarak(łowiectwo, łowiecki) zając o płowej sierści |
| katharevousa | katharewusa(językoznawstwo, językoznawczy) greka oczyszczona, sztuczny język grecki stworzony na początku XIX w.; |
| piphare | szczekuszka(zoologia, zoologiczny) Ochotona, niewielki, skoczny ssak; |
| påskhare [~n -harar] substantiv | zając(przenośnie, przenośnia) wielkanocny zwyczaj obdarowywania dzieci upominkami i słodyczami |
| skoghare | zając bielak(zoologia, zoologiczny) Lepus timidus, gatunek ssaka z rodziny zającowatych; |
