Svéd | Lengyel |
---|---|
förmäten [förmätet förmätna] adjektiv | czelnyadjective dumnyadjective zarozumialec(książkowy) (obraźliwie) człowiek zachowujący się w sposób zarozumiały zarozumiałyadjective |
formatera [~de ~t] verb | formatować(informatyka, informatyczny) przystosowywać nośnik danych do pracy przez odpowiednie ustalenie jego systemu plików |
formatering [~en ~ar] substantiv | formatowanie(rzeczownik odczasownikowy) od formatować |
formation [~en ~er] substantiv | formacja(geologia, geologiczny) jednostka podstawowa w litostratygrafii formacja(wojskowość, wojskowy) samodzielny oddział wojskowy |
absorptionsförmåga [~n] substantiv | chłonność(przenośnie, przenośnia) łatwość przyswajania sobie czegoś, przejmowania czegoś |
äggformad [-format ~e] adjektiv | jajowatyadjective |
deformation [~en ~er] substantiv | deformacjanoun |
desinformation [~en ~er] substantiv | dezinformacjanoun |
hjärtformad [-format ~e] adjektiv | sercowatyadjective |
hjärtförmak | przedsionek(anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) u kręgowców część serca oddzielona zastawką od komory |
informant [~en ~er] substantiv | informatornoun |
informatik [~en] substantiv | informatykanoun |
information [~en ~er] substantiv | informacjanoun informacyjnynoun |
informationsmöte [~t ~n] substantiv | odprawanoun |
informativ [~t ~a] adjektiv | pouczającyadjective |
klotformad [-format ~e] adjektiv | sferycznyadjective sferycznyadjective |
minnesförmåga [~n] substantiv | pamięćnoun |
motreformationen | kontrreformacja(historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ruch w Kościele katolickim w XVI i XVII w., skierowany przeciw reformacji i wyznaniom protestanckim, mający na celu także przeprowadzenie odnowy wewnętrznej w Kościele; |
oförmåga [~n oförmågor] substantiv | niemożnośćnoun niezdolnośćnoun |
omforma [~de ~t] verb | przekształcaćverb |
performans [~en] substantiv | performancja(językoznawstwo, językoznawczy) rzeczywiste posługiwanie się językiem, w odróżnieniu od znajomości języka; |
Reformationen | reformacja(historia, historyczny, historycznie) (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) ruch religijno-polityczno-społeczny w XVI wieku zapoczątkowany w Niemczech przez Marcina Lutra, dążący do wprowadzenia reform w Kościele katolickim; |
reformatorisk [~t ~a] adjektiv | reformatorski(podniośle) dotyczący reformowania albo reformatora |
ringledningstransformator | |
rörelseförmåga [~n] substantiv | władzanoun |
sinusformad | sinusoidalnymający kształt sinusoidy (kosinusoidy) |
sköldformad | tarczycowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący tarczycy |
transformation [~en ~er] substantiv | przekształcenie(matematyka, matematyczny) funkcja, zwykle z interpretacją geometryczną, przekształcająca zbiór na niego samego |
transformator [~n ~er ] substantiv | przekładnik(elektryczność) transformator służący do zamiany poziomu napięcia (przekładnik napięciowy) lub prądu (przekładnik prądowy) elektrycznego do mniejszego poziomu, używany do celów automatyki, pomiarów, rozliczeń itp. transformator(elektryczność) urządzenie do zmiany poziomu napięcia elektrycznego; |
utforma [~de ~t] verb | formułowaćverb |