Svéd | Lengyel |
---|---|
försvar [~et; pl. ~] substantiv | błaganienoun obrona(wojskowość, wojskowy) przeciwdziałanie atakowi zbrojnemu; obronanoun |
försvara [~de ~t] verb | bronićverb bronićverb tłumaczyćverb usprawiedliwiaćverb |
försvara sig | bronićchronić siebie przed atakiem, odpierać atak na siebie tłumaczyćwyjaśniać, podawać powód swojego postępowania (patrz znaczenie 1.2) |
försvarare [~n; pl. ~, best. pl. försvararna] substantiv | obrońca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba, której pracą jest obrona interesów oskarżonego podczas sprawy karnej obrońca(sport, sportowy) gracz broniący dostępu do bramki swojej drużyny obrońcanoun obrończyninoun rzecznik(książkowy) osoba występująca w obronie kogoś lub czegoś, popierająca jakąś sprawę |
försvarslös [~t ~a] adjektiv | bezbronnyadjective |
försvarsmakt [~en ~er] substantiv | siły zbrojne(wojskowość, wojskowy) całe wojsko danego państwa |
immunförsvar [~et; pl. ~] substantiv | układ immunologiczny(medycyna, medyczny) układ narządów umożliwiających działanie mechanizmom odporności; |
självförsvar [~et] substantiv | samoobrona(książkowy) obrona samego siebie |