förlora lengyelül

Svéd	Lengyel
förlora [~de ~t] verb	przegrywaćverb okazywać się słabszym, odnosić porażkę, doznawać niepowodzenia, zostawać pokonanym w jakiejś rywalizacji przepadaćverb ulegać marnowaniu tracićverb ponosić straty materialne na jakimś interesie lub transakcji tracićverb przestawać posiadać jakąś cechę tracićverb przestawać posiadać jakąś rzecz tracićverb stawać się mniej wartościowym
förlora ansiktet	stracić twarzstracić honor, mieć powody do wstydu
förlora markkontakten	wylatywać(lotnictwo, lotniczy) rozpoczynać skądś lot celem podróży
förlorare [~n; pl. ~, best. pl. förlorarna] substantiv	frustratnoun mężczyzna, który przejawia frustrację przegranynoun przegryw(slangowo) nieudacznik, pechowiec noun

Korábban kerestél rá