Svéd-Lengyel szótár »

eten lengyelül

SvédLengyel
dräktighet [~en ~er] substantiv

brzemienność(książkowy) ciąża
noun

duglighet [~en] substantiv

kompetencjanoun
zakres czyiś uprawnień, władzy, spraw, którymi ktoś zajmuje się

kompetencjanoun
zakres czyjejś wiedzy

zdolnośćnoun
naturalna sprawność i możliwość robienia czegoś

dumhet [~en ~er] substantiv

brednianoun
bezsens, bzdura

bzduranoun
coś nieprawdziwego, niedorzecznego

głupotanoun
niedostatek rozumu przejawiający się brakiem bystrości, nieumiejętnością rozpoznawania istoty rzeczy, związków przyczynowo-skutkowych, przewidywania i kojarzenia

idiotyzm(grubiański, grubiańsko) coś głupiego, nieroztropnego
noun

dyrbarhet [~en ~er] substantiv

klejnot(jubilerstwo, jubilerski) drogocenny kamień lub wyrób jubilerski
noun

effektivitet [~en] substantiv

efektywnośćnoun
bycie wydajnym; zdolność osiągania dobrego wyniku

skutecznośćnoun
cecha tego, co jest skuteczne; cecha tych, którzy są skuteczni

eftergivenhet [~en] substantiv

przyzwolenienoun
pozwolenie, zgoda na coś

uległośćnoun
cecha tego, co uległe; cecha tych, którzy są ulegli

ustępliwośćnoun
cecha tego, co ustępliwe; cecha tych, którzy są ustępliwi

egendomlighet [~en ~er] substantiv

ciekawostkanoun
szczegół lub informacja budząca zainteresowanie

egenhet [~en ~er] substantiv

dziwactwonoun
czyjeś dziwaczne przyzwyczajenie

dziwacznośćnoun

osobliwośćnoun
immanentny, niezwykły, oryginalny charakter kogoś lub czegoś

elasticitet [~en] substantiv

elastycznośćnoun
cecha tego, co elastyczne

elektricitet [~en] substantiv

elektryczność(fizyka, fizyczny) własność materii, pozwalająca jej oddziaływać z polem elektromagnetycznym;
noun

elektryczność(potocznie, potoczny) prąd elektryczny
noun

elektromagnet [~en ~er] substantiv

elektromagnes(fizyka, fizyczny) (elektryczność) cewka, która zachowuje się jak magnes podczas przepływu przez nią prądu elektrycznego;
noun

enhällighet [~en] substantiv

jednomyślnośćnoun
zupełna zgodność zdań, opinii, myśli

enhet [~en ~er] substantiv

jednośćnoun
wspólnota, unia, zjednoczenie

jednostka(matematyka, matematyczny) (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) zapis w którym podawana jest dana wartość
noun

jedynka(edukacja, edukacyjny) ocena niedostateczna (najniższa) w szkole
noun

enighet [~en ~er] substantiv

porozumienienoun
dokument potwierdzający uzgodnione warunki

porozumienienoun
uzgodnienie, zgoda

zgodanoun
stan pozbawiony konfliktów czy kłótni, pojednanie

enkelhet [~en ~er] substantiv

prostodusznośćnoun
cecha kogoś, kto odznacza się prostotą, szczerością i łatwowiernością

prostotanoun
ogół cech charakterystycznych dla czegoś nieskomplikowanego, niezawiłego

ensamhet [~en ~er] substantiv

samotnośćnoun
uczucie braku bliskich osób

entydighet [~en ~er] substantiv

jednoznaczność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest jednoznaczne; cecha tych, którzy są jednoznaczni
noun

enveten [-vetet -vetna] adjektiv

nieugiętyadjective
o osobie niedający się przekonać, pokonać lub zmienić

zażartyadjective
nieskory do ustępstw i całą mocą atakujący i broniący swego

envishet [~en] substantiv

krnąbrnośćnoun
brak posłuszeństwa, ignorowanie rozkazów, nakazów

upórnoun
niezmienne zachowanie, ciągłe trwanie przy tych samych zasadach czy poglądach

erfarenhet [~en ~er] substantiv

doświadczenienoun
ogół zdobytych wiadomości i umiejętności

estet [~en ~er] substantiv

estetanoun
człowiek wrażliwy na piękno, znawca piękna

etnicitet [~en ~er] substantiv

etnos(antropologia, antropologiczny) (socjologia, socjologiczny) grupa etniczna;
noun

2345↑

Korábban kerestél rá

    Online szótárak

    Érdekelhet még