de lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| degel [~n deglar] substantiv | tygiel(laboratoryjny, związany z laboratorium) (technologia, technika, techniczny) element wyposażenia laboratoryjnego, naczynie o kształcie podobnym do kubka, służące do wykonywania operacji na substancjach stałych wymagających wysokiej temperatury, np. suchej destylacji, stapiania metali itd. |
| degenerativ [~t ~a] adjektiv | zwyrodnieniowy(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) związany ze zwyrodnieniem |
| degenerera [~de ~t] verb | degradowaćverb gnić(przenośnie, przenośnia) ulegać degeneracji zwyrodnialecverb |
| degenererad | zwyrodniałytaki, który uległ degeneracji, zwyrodniał |
| degradera [~de ~t] verb | degradowaćverb |
| Deimos | Deimos(astronomia, astronomiczny) mniejszy i dalszy z dwóch księżyców Marsa; Dejmos(mitologia grecka) bóg i uosobienie trwogi, towarzysz Aresa na polu bitwy; |
| deism [~en] substantiv | deizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) pogląd filozoficzny zakładający istnienie jakiejś nieokreślonej dokładnie duchowej siły sprawczej, która stworzyła świat materialny i prawa nim rządzące, jednak nie ingeruje ona bezpośrednio w jego działanie; |
| deist [~en ~er] substantiv | deistanoun deistkanoun deistyczny(filozofia, filozoficzny) związany z deizmem, dotyczący deizmu |
| deja vu | deja vuwrażenie, że sytuacja, w której bierze się właśnie udział, już się kiedyś przydarzyła; |
| dejt [~en ~er] substantiv | randkanoun randkowicznoun randkowiczkanoun schadzkanoun |
| dejta [~de ~t] verb | pojechaćverb pójść(potocznie, potoczny) potoczyć się, mieć określony przebieg pójśćverb pójśćverb pójśćverb pójśćverb startverb |
| dekadans | dekadencjachylenie się ku upadkowi dekadencjarozkład wartości moralnych i kulturowych dekadencjatendencja w sztuce europejskiej przełomu wieku XIX i XX |
| dekagon | dziesięciokąt(geometria) wielokąt o dziesięciu bokach (kątach wewnętrznych) |
| dekal [~en ~er] substantiv | naklejkanoun plakietka(zdrobniale) od: plakieta |
| dekalogen substantiv | Dekalog(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w judaizmie i chrześcijaństwie: kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju; |
| dekameter | dekametr(metrologia, metrologiczny) jednostka długości równa dziesięciu metrom; |
| dekanat [~et; pl. ~] substantiv | dziekanat(edukacja, edukacyjny) biuro, zajmujące się administracją wydziału wyższej uczelni |
| dekantera [~de ~t] verb | sączyćverb |
| dekanus substantiv | dziekan(edukacja, edukacyjny) kierownik wydziału uczelni; |
| deklamation [~en ~er] substantiv | deklamacjanoun |
| deklamera [~de ~t] verb | deklamowaćverb wygłaszaćverb |
| deklarera [~de ~t] verb | deklarowaćverb |
