blek lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| blek [~t ~a] adjektiv | bezpłciowy(potocznie, potoczny) (pogardliwie, pogardliwy) niemający charakteru bladyadjective nasutnikadjective pasztecik(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pieczony pierożek z ciasta francuskiego, drożdżowego lub kruchego, napełniony farszem sztachetaadjective |
| blek tornseglare | |
| bleka | bielićpokrywać rzeczy metalowe cynową powłoką utleniać(fryzjerstwo, fryzjerski) (potocznie, potoczny) rozjaśniać sobie włosy utleniaczem utleniać(fryzjerstwo, fryzjerski) (potocznie, potoczny) rozjaśniać włosy utleniaczem |
| bleka [blekte, blekt] verb | bielećverb blaknąćverb rdzawiecverb |
| bleke | dalejnie przerywając, ciągle, wciąż |
| blekhet [~en] substantiv | bladośćnoun |
| blekmedel [-medlet; pl. ~, best. pl. -medlen] substantiv | wybielacz(chemia, chemiczny) środek chemiczny służący do wybielania m.in. tkanin, urządzeń sanitarnych lub zębów; |
| blekna [~de ~t] verb | blednąćverb zanikaćverb |
| inte ha den blekaste aning | nie mieć bladego pojęciacałkowicie nie posiadać wiedzy, informacji na określony temat lub w określonej sprawie |
| stillahavsbleka | mintaj(ichtiologia, ichtiologiczny) Theragra chalcogramma, ryba z północnego Pacyfiku, masowo odławiana dla przemysłu spożywczego; |
| urblekt [n. ~, ~a] adjektiv | wyblakłyadjective |
