Svéd-Lengyel szótár »

be lengyelül

SvédLengyel
befallning [~en ~ar] substantiv

polecenienoun

rozkaznoun
polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś jakąś przewagę

zlecenienoun
polecenie lub zamówienie wykonania danej czynności lub usługi

befängd [befängt ~a] adjektiv

bzdurnyadjective

befara [~de, ~t] verb

jechaćverb

lękaćverb

befara [~de, ~t]

obawiać sięmieć obawę, bać się czegoś

befästa [befäste, befäst, befäst, pres. befäster] verb

bierzmować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) udzielać sakramentu bierzmowania
verb

okopywaćverb
otaczać umocnieniami ziemnymi, (na przykład) wałem

pogłębiać(przenośnie, przenośnia) powodować nasilenie
verb

przyczepiaćverb
umocowywać coś na czym lub do czego jakąś techniką

przymocowywaćverb
przyczepiać mocno

przytwierdzaćverb
przyłączać mocno coś do czegoś

umacniać(wojskowość, wojskowy) budować obiekty fortyfikacyjne pod działania bojowe
verb

utrwalaćverb
nadawać trwałość, utwierdzać, ugruntowywać

utrwalaćverb
stawać się trwalszym, ugruntowywać się, utwierdzać się

befästa sig

okopywaćotaczać się okopami, (na przykład) wałem

umacniać(wojskowość, wojskowy) wzmacniać siłę obronną poprzez budowę obiektów fortyfikacyjnych oraz przygotowując się do działań bojowych

befästning [~en ~ar] substantiv

gródnoun
prehistoryczna lub średniowieczna osada obronna otoczona wałem;

roszować(szachy, pojęcie szachowe) wykonywać roszadę
noun

umocnienie(rzeczownik odczasownikowy) od umocnić
noun

umocnienie(wojskowość, wojskowy) fortyfikacja budowana na polu walki
noun

umocnienienoun
nasyp zabezpieczający brzeg rzeki

befinna sig

znajdowaćbyć w jakimś miejscu

befläcka [~de ~t] verb

plamićverb
okrywać hańbą

plamićverb
robić plamy

plugawyverb
budzący głęboki wstręt

smrodliwyverb
o przykrym zapachu, woni

zanieczyszczonyverb
taki, który nie jest czysty

befogad [befogat ~e] adjektiv

sensownyadjective
taki, który ma sens, właściwą zawartość, treść; ma uzasadnienie, jest logiczny

słusznyadjective

upoważnionyadjective

uprawniony(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) mający prawo do czegoś
adjective

uzasadnionyadjective
oparty na słusznych podstawach, mający obiektywne uzasadnienie

zasadnyadjective

befogenhet [~en ~er] substantiv

uprawnienie, upoważnienie, kompetencjanoun

befolkning [~en ~ar] substantiv

ludnośćnoun
ogół ludzi zamieszkujących dane terytorium

befolkningspyramid [~en ~er] substantiv

piramida demograficznanoun
schemat przedstawiający zróżnicowanie płci i wieku mieszkańców danego obszaru (państwa, miasta itd.)

befolkningstäthet [~en] substantiv

gęstość zaludnienia(statystyka, statystyczny) miara przyporządkowująca populację do powierzchni, podawana zazwyczaj w liczbie osób na km²;
noun

befordra [~de ~t] verb

awansowaćverb
przenosić / przenieść na wyższe stanowisko czy stopień

2345

Korábban kerestél rá