głos w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| głos (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) partia jednego z wokalistów w utworze zespołowym noun | röst [~en ~er]substantiv |
| głos noun decyzja wyrażona podczas wyborów, głosowania | omröstning [~en ~ar]substantiv röst [~en ~er]substantiv |
| głos dźwięk wydawany przez istoty żyjące | stämma [~n, stämmor] |
| głos noun dźwięk wydawany przez istoty żyjące | röst [~en ~er]substantiv |
| głos noun prawo / pozwolenie przemawiania | röst [~en ~er]substantiv |
| głos zdanie, osąd, opinia | stämma [~n, stämmor] |
| głos noun zdanie, osąd, opinia | röst [~en ~er]substantiv |
| głos noun zdolność wydawania dźwięku (1.1) | röst [~en ~er]substantiv |
| głosiciel (podniośle) osoba głosząca coś, upowszechniająca jakieś przekonania noun | advokat [~en ~er]substantiv |
| głosić (podniośle) wygłaszać (na przykład) przemówienie, kazanie verb | förkunna [~de ~t]verb predika [~de ~t]verb |
| głosić verb ogłaszać, oznajmiać (na przykład) wiadomość, rozgłaszać, upowszechniać (na przykład) idee, hasła | avkunna [~de ~t]verb förkunna [~de ~t]verb kungöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör]verb meddela [~de ~t]verb propagera [~de ~t]verb sprida [spred hellre än spridde, spridit el. spritt, spridd n. spritt, pres. sprider]verb |
| głoska (językoznawstwo, językoznawczy) najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi, charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych; noun | fon [~en ~er]substantiv |
| głosowanie noun wspólne decydowanie poprzez wyrażenie poparcia lub sprzeciwu wobec czegoś | omröstning [~en ~ar]substantiv röstning [~en ~ar]substantiv votering [~en ~ar]substantiv |
| głosować verb oddawać głos, dokonywać wyboru w czasie głosowania | rösta [~de ~t]verb votera [~de ~t]verb |
| głosowy związany z głosem, dotyczący głosu | |
| dwuzgłoskowy (językoznawstwo, językoznawczy) składający się z dwóch zgłosek adjective | tvåstavig [~t ~a]adjektiv |
| jednogłosowy (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonywany przez solistę jednym głosem adjective | unison [~t ~a]adjektiv |
| karta do głosowania (urzędowy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) kartka papieru służąca do tajnego głosowania w wyborach noun | röstsedel [~n -sedlar]substantiv |
| na głos tak, że wyraźnie słychać | |
| nagłos (językoznawstwo, językoznawczy) początek wyrazu wypowiedzianego (fonem lub sylaba) noun | uddljud [~et; pl. ~]substantiv |
| odgłos adjective dźwięk towarzyszący jakiejś czynności lub wydawany przez coś, brzmienie czegoś | frisk [~t ~a]adjektiv |
| ogłoszenie (rzeczownik odczasownikowy) od ogłosić noun | annons [~en ~er]substantiv |
| ogłoszenie noun | affisch [~en ~er]substantiv |
| ogłoszenie noun pisemny komunikat umieszczony w miejscu publicznym lub wiadomość rozpowszechniona przez środki masowego przekazu | annons [~en ~er]substantiv |
| ogłoszeniodawca noun podmiot zlecający rozpowszechnianie ogłoszenia | annonsör [~en ~er]substantiv |
| pogłoska noun rozpowszechniana wiadomość, której autentyczność jest niepewna, niesprawdzona | hörsägen [-sägnen -sägner]substantiv |
| prawo głosu noun | talan [best. ~]substantiv |
| przegłos (językoznawstwo, językoznawczy) zmiana barwy samogłoski pod wpływem otoczenia fonetycznego zachodząca w językach indoeuropejskich; noun | omljud [~et; pl. ~]substantiv |
| przegłos noun | avljud [~et; pl. ~]substantiv |
| półsamogłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska mająca cechy samogłoski, lecz nie mająca zdolności sylabotwórczej noun | halvvokal [~en ~er]substantiv |
