słownik Polsko-Szwedzki »
głos w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| rozgłos (przestarzałe, przestarzały) głoszenie czegoś wokół noun | promulgation [~en ~er]substantiv |
| rozgłos noun powszechne uznanie | publicitet [~en]substantiv |
| samogłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby; | vokal [~t, ~a] |
| samogłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby; noun | självljud [~et; pl. ~]substantiv |
| spółgłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska powstająca w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy; | |
| spółgłoska zwarta noun | klusil [~en, ~er]substantiv |
| spółgłoskowy (językoznawstwo, językoznawczy) związany ze spółgłoską, dotyczący spółgłoski adjective | konsonantisk [~t ~a]adjektiv |
| struna głosowa (anatomia, anatomiczny) drgający element krtani, parzysty organ który wytwarza dźwięki noun | stämband [~et; pl. ~]substantiv |
| słup ogłoszeniowy noun budowla w kształcie szerokiej, krótkiej kolumny służąca do prezentowania ogłoszeń, afiszy lub reklam w publicznych miejscach; | annonspelare [~n; pl. ~, best. pl. -pelarna]substantiv |
| uprawniony do głosowania | |
| więzadło głosowe (anatomia, anatomiczny) każdy z dwu drgających fałdów znajdujących się w krtani, dzięki którym człowiek może mówić; noun | stämband [~et; pl. ~]substantiv |
| wygłos (językoznawstwo, językoznawczy) pozycja końcowa wyrazu lub sylaby noun | slutljud [~et; pl. ~]substantiv |
| zagłosować verb oddać głos, dokonać wyboru w czasie głosowania | rösta [~de ~t]verb |
| zgłosić verb | meddela [~de ~t]verb |
| zgłosić się verb | inställa [-ställde -ställt]verb |
| zgłoszenie noun formalne powiadomienie o czymś | ansökan [best. ~; i pl. används ansökningar]substantiv |
| zgłoszenie noun oficjalna deklaracja o gotowości wzięcia udziału w czymś | element [~et; pl. ~]substantiv |
| zgłoszony | |
| śródgłos (językoznawstwo, językoznawczy) środkowa pozycja wyrazu lub sylaby noun | inljud [~et; pl. ~]substantiv |
