fon w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| fon [~en ~er] substantiv | fon(fizyka, fizyczny) jednostka poziomu głośności głoska(językoznawstwo, językoznawczy) najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi, charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych; |
| fond [~en ~er] substantiv | fundusz(ekonomia, ekonomiczny) wyodrębniony zasób finansowy przeznaczony na określone cele |
| fondera [~de ~t] verb | fundowaćverb |
| fondue [~n; pl. ~r ] substantiv | fondue(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) szwajcarska i francuska potrawa z roztopionego sera i białego wina podawanego na gorąco, w którym macza się kawałki pieczywa lub warzyw; |
| fonem [~et; pl. ~] substantiv | fonem(językoznawstwo, językoznawczy) najmniejsza jednostka mowy rozróżnialna dla użytkowników danego języka; |
| fonetik [~en] substantiv | fonetyka(językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się opisywaniem głosek danego języka; |
| fonetiker [~n; pl. ~] substantiv | fonetyknoun |
| fonetisk [~t ~a] adjektiv | fonetyczny(językoznawstwo, językoznawczy) związany z fonetyką, dotyczący fonetyki |
| foniatri [~n] substantiv | foniatria(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się leczeniem i zaburzeniami wydawania głosu (przez człowieka); |
| fonografi | fonografiazapisywanie dźwięków na nośnikach danych np. płytach kompaktowych albo kasetach mangetofonowych |
| fonologi [~n] substantiv | fonologia(językoznawstwo, językoznawczy) nauka o fonemach i relacjach między nimi; |
| fonologisk [~t ~a] adjektiv | fonologiczny(językoznawstwo, językoznawczy) związany z fonologią, dotyczący fonologii |
| font [~en ~er] substantiv | czcionka(potocznie, potoczny) (informatyka, informatyczny) krój pisma użyty w tekście komputerowym |
| fontän [~en ~er] substantiv | fontannanoun źródłowy(o dokumencie) oryginalny; stanowiący podstawę do dalszych badań |
| afoni | afonia(medycyna, medyczny) zaburzenie polegające na braku głosu; |
| Alfons | Alfonsimię męskie; |
| Alfonso | Alfonsimię męskie; |
| allofon [~en ~er] substantiv | allofonnoun alofon(językoznawstwo, językoznawczy) wariant fonemu, inaczej: alofony to głoski reprezentujące ten sam fonem |
| antifon [~en ~er] substantiv | antyfona(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Komplecie krótka pieśń maryjna śpiewana lub odmawiana na końcu godziny kanonicznej; antyfona(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Liturgii godzin werset odmawiany przed i po psalmie czy kantyku; antyfona(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w liturgii mszy świętej jeden z wersetów śpiewanych lub odmawianych na wejście, na ofiarowanie i na komunię; |
| antifonale | antyfonał(dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga liturgiczna zawierająca antyfony |
| chiffong [~en ~er] substantiv | szyfon(włókiennictwo) cienka, przewiewna i półprzezroczysta tkanina o splocie płóciennym z mocno skręconych nitek jedwabnych lub bawełnianych, używana do produkcji bielizny, sukni, szali itp. |
| diktafon [~en ~er] substantiv | dyktafon(elektronika, elektroniczny) przenośny magnetofon lub urządzenie cyfrowe z wbudowanym mikrofonem, umożliwiające nagrywanie dźwięku; |
| eufoni [~n] substantiv | eufonianoun |
| eufonisk [~t ~a] adjektiv | dźwięcznyadjective |
| frankofon | frankofonktoś, kto mówi po francusku i żyje w społeczności posługującej się tym językiem, szczególnie w miejscu, w którym mówi się dwoma lub więcej językami |
| grammofon [~en ~er] substantiv | gramofon(technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do odtwarzania dźwięku zapisanego na płytach gramofonowych; |
| homofon [~t ~a] adjektiv | homofon(językoznawstwo, językoznawczy) wyraz dźwiękowo identyczny z innym lub innymi wyrazami, odmienny jednak pod względem pisowni i treści, np. morze i może |
| hydrofon [~en ~er] substantiv | hydrofon(technologia, technika, techniczny) mikrofon służący do odbierania dźwięków rozchodzących się w wodzie lub innych cieczach; |
| kakofoni [~n ~er] substantiv | kakofonianoun |
| kolofonium [kolofoniet] substantiv | kalafonia(technologia, technika, techniczny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) łamliwa i przezroczysta pozostałość po destylacji terpentyny z żywicy drzew iglastych; |
| megafon [~en ~er] substantiv | megafon(technologia, technika, techniczny) głośnik o dużej mocy, instalowany w miejscach publicznych megafon(technologia, technika, techniczny) przenośne urządzenie składające się z mikrofonu i głośnika tubowego |
| mikrofon [~en ~er] substantiv | mikrofon(technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do zamiany informacji dźwiękowej na sygnał elektryczny, zwykle celem jej wzmocnienia; |
| misofoni | mizofonia(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) nadwrażliwość na określone dźwięki objawiająca się złością i lękiem; |
| mobiltelefon [~en ~er] substantiv | telefon komórkowy(telekomunikacja) przenośny telefon komunikujący się z siecią przy użyciu fal radiowych; |
