stämma w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| stämma | pozywaćwnosić przeciwko komuś skargę do sądu stroić(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) nadawać instrumentom muzycznym odpowiednie brzmienie poprzez regulację naciągu strun |
| stämma [~n, stämmor] substantiv | uzgadniaćnoun |
| stämma [~n, stämmor] | głosdźwięk wydawany przez istoty żyjące głoszdanie, osąd, opinia oskarżać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wnosić oskarżenie (do sądu) zgadzaćbyć zgodnym z czymś, mieć podobną opinię |
| stämma in | zgadzaćbyć zgodnym z czymś, mieć podobną opinię |
| stämma överens | zgadzaćbyć zgodnym z czymś, mieć podobną opinię |
| stämmare [~n; pl. ~, best. pl. stämmarna] substantiv | stroicielnoun |
| bestämma [bestämde, bestämt, bestämd n. bestämt, pres. bestämmer, imper. bestäm] verb | orzekać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wydawać postanowienie lub wyrok rozstrzygaćverb wyznaczaćverb zarządzenieverb |
| bestämmande [~t] substantiv | decydującynoun |
| bättre att stämma i bäcken än i ån | lepiej zapobiegać niż leczyćbardziej opłaca się zapobieganie niż naprawianie zaniedbań i błędów szkoda wielkiej pracy, kędy mała zmożenależy planować zadania, aby oszczędzać siły i nie pracować nadaremnie |
| instämma [-stämde, -stämt, -stämd n. -stämt, pres. -stämmer, imper. -stäm] verb | aprobowaćverb przyłączaćverb zgadzaćverb |
| instämmande [~t ~n] substantiv | konkurencja(rzadki, rzadko używany) współistnienie, zbieg |
| könsbestämma [-bestämde, -bestämt, -bestämd n. -bestämt, pres. -bestämmer, imper. -bestäm] verb | seksowaćverb |
| nedstämmande | żałosnywyrażający żal, smutek |
| självbestämmande [~t] substantiv | samostanowienienoun |
| överensstämma [-stämde, -stämt, pres. -stämmer] verb | zgadzaćverb |
| överensstämmande | taki samidentyczny, o tych samych właściwościach, choć niekoniecznie ten sam |
