ritus w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| ritus [ritus] noun | ryt(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (antropologia, antropologiczny) ustalony obrządek ryt(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden z obrządków w rodzinie liturgicznej; rytuał(antropologia, antropologiczny) zespół specyficznych sekwencji sformalizowanych, symbolicznych czynów i wypowiedzi, charakterystyczny dla danej kultury; |
| careo [carere, carui, caritus] verb | brakowaćverb |
| exterreo [exterrere, exterrui, exterritus] verb | oszałamiaćverb przestraszyćverb |
| hirritus noun | warknięcienoun |
| in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti interjection | w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijańskie wezwanie rozpoczynające modlitwę |
| irritus [irrita, irritum] adjective | nieważny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) bez mocy prawnej nieważnyadjective |
| maritus [marita, maritum] noun | małżoneknoun mążnoun |
| opperior [opperiri, opperitus sum] verb | czekaćverb |
| peritus [perita -um, peritior -or -us, peritissimus -a -um] adjective | kompetentnyadjective |
| pereo [perire, perivi(ii), peritus] verb | cieknąćverb przeciekaćverb przeciekaćverb |
| pereo [perire, perivi(ii), peritus] noun | przeciek(przenośnie, przenośnia) niekontrolowane, nielegalne przedostanie się poufnych informacji do mediów lub opinii publicznej przecieknoun |
| perterreo [perterrere, perterrui, perterritus] verb | przestraszyćverb |
| praeteritus [praeterita, praeteritum] noun | przeżyteknoun |
| praeteritus [praeterita, praeteritum] adjective | miniony(książkowy) taki, który minął, przeszedł do przeszłości przeszły(gramatyka) odnoszący się do czasu przeszłego przeszłyadjective |
| praetereo [praeterire, praeterivi(ii), praeteritus] verb | mijaćverb |
| spiritus [spiritus] noun | duchnoun oddechnoun |
| Spiritus Sanctus noun | Duch Święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: trzecia osoba Trójcy Świętej; |
| terreo [terrere, terrui, territus] verb | przestraszyćverb |
| ēmeritus noun | kombatantnoun |
| ēmeritus adjective | kombatanckiadjective |
