Polski | Łacina |
---|---|
mijać verb o czasie, zjawiskach: stawać się przeszłością, przemijać, upływać, kończyć się | praeterbito [praeterbitere, -, -]verb |
mijać verb przechodzić, przejeżdżać obok kogoś, czegoś | praetereo [praeterire, praeterivi(ii), praeteritus]verb |
omijać verb okrążyć coś, żeby do tego nie podejść, nie zbliżać się; przejść obok czegoś nie zatrzymując się | eludo [eludere, elusi, elusus]verb |
pomijać verb nie mówić czegoś, opuścić temat, który chciało lub miało się poruszyć | desum [deesse, defui, defuturus]verb |
pomijać verb nie uwzględniać czegoś | aspecto [aspectare, aspectavi, aspectatus]verb |
prawo jest po to, aby je omijać przysłowie wyrażające pogląd, że czasami można nie przestrzegać przepisów prawa | |
przemijać verb kończyć się bezpowrotnie | abeo [abire, abivi(ii), abitus]verb |