Román-Magyar szótár »

izvor jelentése magyarul

RománMagyar
izvor [~, izvoare, ~ul, izvoarele, ~ului, izvoarelor, ~ule, izvoarelor] substantiv {n}

forrás (földr)◼◼◼főnév

patak◼◼◻főnév

kútfő◼◻◻főnév

izvor petrolier substantiv

olajforrásfőnév

izvor termal substantiv adjectiv

hőforrás◼◼◼főnév melléknév

izvor termal

termálvíz◼◼◻főnév

izvor termal substantiv

gyógyforrás◼◼◻főnév

izvorî [~, izvorăsc, izvorască, izvorât, IV] verbă

fakad◼◼◼ige

forrás◼◼◻főnév

merül◼◻◻ige

tavasz◼◻◻főnév

L Izvorul Crișului

H Körösfő

L Izvorul Mureșului

H Marosfő