Polska | Svenska |
---|---|
sąd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instytucja, która zajmuje się rozstrzyganiem sporów albo orzekaniem o winie lub niewinności zgodnie z obowiązującym prawem | |
sąd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instytucja, która zajmuje się rozstrzyganiem sporów albo orzekaniem o winie lub niewinności zgodnie z obowiązującym prawem noun | domstol [~en ~ar]substantiv |
sąd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) skład sędziowski (także jednoosobowy) | |
Sąd Najwyższy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; | |
sąd polowy noun | ståndrätt [~en ~er]substantiv |
sądownictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogół instytucji wymiaru sprawiedliwości | |
sądownictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) władza sądowa sprawowana przez instytucje (1.1) | |
sądowy adjective związany z sądem (instytucją) | rättslig [~t ~a]adjektiv |
sądzić mieć o czymś jakieś zdanie | |
sądzić verb oceniać, jak należy zakwalifikować określony stan rzeczy z punktu widzenia prawa | döma [dömde dömt]verb |
sądzony | |
nierozsądnie w sposób nierozsądny | |
nierozsądny adjective bez rozsądku | orimlig [~t ~a]adjektiv |
posądzać verb zarzucać komuś coś, obwiniać kogoś | anta [-tog, -tagit, -tagen -taget -tagna, pres. -tar, imper. -ta el. -tag]verb |
pozasądowy adjective odbywający się bez udziału sądu | utomrättslig [~t ~a]adjektiv |
przesąd noun praktyki wynikające z przesądu (1.1) | skrock [~et; pl. ~]substantiv |
przesąd noun wiara w tajemnicze, nadprzyrodzone związki między zjawiskami, w fatalną moc słów, rzeczy i znaków; | skrock [~et; pl. ~]substantiv vidskepelse [~n ~r]substantiv |
przesądny adjective wierzący w przesądy; też: będący objawem przesądów | vidskeplig [~t ~a]adjektiv |
przesądzać (dawniej, dawny) wydawać ostateczny wyrok noun | undergång [~en ~ar]substantiv |
przesądzać verb osądzać z góry | avdöma [-dömde -dömt]verb |
rozsądek noun intelektualna cecha człowieka oznaczająca umiejętność działania i podejmowania decyzji; | förnuft [~et]substantiv |
rozsądny adjective taki, który charakteryzuje się rozsądkiem; postępuje lub myśli rozsądnie; jest rozważny | förnuftig [~t ~a]adjektiv förståndig [~t ~a]adjektiv klok [~t ~a]adjektiv omdömesgill [~t ~a]adjektiv rationell [~t ~a]adjektiv resonabel [~t resonabla]adjektiv |
sprawa sądowa noun | mål [~et; pl. ~]substantiv |
zdrowy rozsądek rzeczowe myślenie |