Polish-Swedish dictionary »
sąd meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| sąd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instytucja, która zajmuje się rozstrzyganiem sporów albo orzekaniem o winie lub niewinności zgodnie z obowiązującym prawem | |
| sąd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instytucja, która zajmuje się rozstrzyganiem sporów albo orzekaniem o winie lub niewinności zgodnie z obowiązującym prawem noun | domstol [~en ~ar]substantiv |
| sąd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) skład sędziowski (także jednoosobowy) | |
| Sąd Najwyższy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; | |
| sąd polowy noun | ståndrätt [~en ~er]substantiv |
| sądownictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogół instytucji wymiaru sprawiedliwości | |
| sądownictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) władza sądowa sprawowana przez instytucje (1.1) | |
| sądowy adjective związany z sądem (instytucją) | rättslig [~t ~a]adjektiv |
| sądzić mieć o czymś jakieś zdanie | |
| sądzić verb oceniać, jak należy zakwalifikować określony stan rzeczy z punktu widzenia prawa | döma [dömde dömt]verb |
| sądzony | |
| nierozsądnie w sposób nierozsądny | |
| nierozsądny adjective bez rozsądku | orimlig [~t ~a]adjektiv |
| posądzać verb zarzucać komuś coś, obwiniać kogoś | anta [-tog, -tagit, -tagen -taget -tagna, pres. -tar, imper. -ta el. -tag]verb |
| pozasądowy adjective odbywający się bez udziału sądu | utomrättslig [~t ~a]adjektiv |
| przesąd noun praktyki wynikające z przesądu (1.1) | skrock [~et; pl. ~]substantiv |
| przesąd noun wiara w tajemnicze, nadprzyrodzone związki między zjawiskami, w fatalną moc słów, rzeczy i znaków; | skrock [~et; pl. ~]substantiv vidskepelse [~n ~r]substantiv |
| przesądny adjective wierzący w przesądy; też: będący objawem przesądów | vidskeplig [~t ~a]adjektiv |
| przesądzać (dawniej, dawny) wydawać ostateczny wyrok noun | undergång [~en ~ar]substantiv |
| przesądzać verb osądzać z góry | avdöma [-dömde -dömt]verb |
| rozsądek noun intelektualna cecha człowieka oznaczająca umiejętność działania i podejmowania decyzji; | förnuft [~et]substantiv |
| rozsądny adjective taki, który charakteryzuje się rozsądkiem; postępuje lub myśli rozsądnie; jest rozważny | förnuftig [~t ~a]adjektiv förståndig [~t ~a]adjektiv klok [~t ~a]adjektiv omdömesgill [~t ~a]adjektiv rationell [~t ~a]adjektiv resonabel [~t resonabla]adjektiv |
| sprawa sądowa noun | mål [~et; pl. ~]substantiv |
| zdrowy rozsądek rzeczowe myślenie |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »