chodzić betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| schodzić noun umierać | bortgång [~en ~ar]substantiv |
| uchodzić (geografia, geograficzny) o cieku wodnym: mieć ujście, wpadać gdzieś | |
| uchodzić (przestarzałe, przestarzały) oddalać się, uciekać | fly [flydde, flytt, flydd, n. flytt, pres. flyr] smita [~n] sticka [~n, stickor] |
| uchodzić (przestarzałe, przestarzały) oddalać się, uciekać verb | rymma [rymde, rymt, rymd n. rymt, pres. rymmer, imper. rym]verb |
| uchodzić verb być uznawanym / uważanym za kogoś lub za coś | anse [-såg, -sett, -sedd n. -sett, pres. -ser]verb betrakta [~de ~t]verb räkna [~de ~t]verb |
| uchodzić o cieczach, gazach: wydostawać się skądś | |
| uchodzić verb o niebezpieczeństwach: unikać negatywnych następstw, wydostawać się z opresji | slippa [slapp, sluppit, pres. slipper]verb undgå [-gick, -gått, pres. -går]verb undkomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer, imper. -kom]verb undslippa [-slapp, -sluppit, -sluppen -sluppet -sluppna, pres. -slipper]verb |
| uchodzić verb wypadać, pasować, być dozwolonym | anstå [-stod, -stått, pres. -står]verb hövas [hövdes, hövts, pres. höves]verb passa [~de ~t]verb |
| wchodzić stawać się członkiem czegoś | |
| wchodzić verb stawać się członkiem czegoś | inträda [inträdde, inträtt, inträdd n. inträtt, pres. inträder]verb |
| wchodzić wspinać się, iść w górę | |
| wchodzić wstępować w obręb jakiegoś pomieszczenia, budynku, obszaru, strefy itp. | |
| wchodzić verb wstępować w obręb jakiegoś pomieszczenia, budynku, obszaru, strefy itp. | inträda [inträdde, inträtt, inträdd n. inträtt, pres. inträder]verb |
| wchodzić w skład verb | ingå [-gick, -gått, -gången -gånget -gångna, pres. -går]verb |
| wchodzić w życie zaczynać obowiązywać, stawać się stosowanym, używanym | |
| wschodzić o roślinach: kiełkować, wychodzić z ziemi | |
| wschodzić wychodzić zza horyzontu, zjawiać się na niebie (głównie o ciałach niebieskich) | |
| wychodzić (zobacz) wyjść (aspekt dokonany) | |
| wychodzić być skierowanym na coś | |
| wychodzić na dobre verb | bekomma [bekom, bekommit, pres. bekommer]verb |
| wychodzić na złe verb | bekomma [bekom, bekommit, pres. bekommer]verb |
| wychodzić za mąż wstępować w związek małżeński z mężczyzną | |
| wychodzić ze skóry (potocznie, potoczny) usilnie się starać, dawać z siebie wszystko | |
| zachodzić o ciałach niebieskich: znikać za horyzontem, za chmurą | |
| zachodzić odwiedzać kogoś przy okazji | |
| zachodzić podchodzić do kogoś tak, żeby tego nie spostrzegł | |
| zachodzić pokrywać się nalotem | nå [nådde, nått, nådd, n. nått, pres. når] |
| zachodzić verb zdarzać się, odbywać się, mieć miejsce | förekomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer, imper. -kom]verb |
