Polish-Swedish dictionary »

czyn meaning in Swedish

PolishSwedish
czyn noun
działanie, postępek, akt;

dåd [~et; pl. ~]substantiv

handling [~en ~ar]substantiv

czynel (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) perkusyjny instrument muzyczny w postaci metalowego talerza;
noun

fat [~et; pl. ~]substantiv

czynrobić coś, wykonywać

göra

czynnik (matematyka, matematyczny) każda z liczb, które mnożymy przez siebie
noun

faktor [~n ~er ]substantiv

czynnik noun
przyczyna wywołująca określone zjawisko lub skutek

faktor [~n ~er ]substantiv

czynność noun
działanie, funkcjonowanie

funktion [~en ~er]substantiv

czynność noun
wykonywanie, robienie czegoś

göromål [~et; pl. ~]substantiv

handling [~en ~ar]substantiv

czynny adjective
funkcjonujący, uruchomiony

aktiv [~t ~a]adjektiv

czynny adjective
skłonny do działania, aktywny

aktiv [~t ~a]adjektiv

czynny adjective
wykonujący jakąś czynność

aktiv [~t ~a]adjektiv

czynsz terminowa opłata za wynajem

hyra

czy naprawdę adverb

månneadverb

bezczynność noun
brak aktywności

overksamhet [~en]substantiv

bezczynny (książkowy) nic nierobiący
adjective

inaktiv [~t ~a]adjektiv

bezczynny adjective

sysslolös [~t ~a]adjektiv

bezprzyczynowy adjective
nie mający przyczyny

grundlös [~t ~a]adjektiv

brzuchomówczyni (książkowy) forma żeńska od: brzuchomówca
noun

buktalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna]substantiv

buczyna drewno bukowe

bokträ

buczyna noun
las bukowy

bokskog [~en ~ar]substantiv

czterolistna koniczyna noun

fyrklöver [~n]substantiv

dobroczynność noun
działalność polegająca na bezinteresownym niesieniu pomocy potrzebującym

välgörenhet [~en]substantiv

dobroczynny adjective
przynoszący korzyść, dobry, przydatny, wartościowy

välgörandeadjektiv

dobroczynny adjective
służący pomocą osobom potrzebującym, wspierający potrzebujących

karitativ [~t ~a]adjektiv

doradczyni noun

rådgivare [~n; pl. ~, best. pl. -givarna]substantiv

dozorczyni noun

vaktmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna]substantiv

dzieciobójczyni kobieta, która zabiła własne dziecko

barnadråp

dziewczyna młoda, niezamężna kobieta

flicka [~n, flickor]

dziewczyna noun
młoda, niezamężna kobieta

jänta [~n jäntor]substantiv

tös [~en ~er]substantiv

dziewczyna partnerka, nieformalna narzeczona

flicka [~n, flickor]

dziewczyna noun
partnerka, nieformalna narzeczona

flickvän [~nen ~ner]substantiv

dziewczynka noun
dziecko płci żeńskiej

piga [~n pigor]substantiv

Greczynka noun
osoba płci żeńskiej narodowości greckiej, obywatelka Grecji, mieszkanka Grecji

grekinna [~n grekinnor]substantiv

grekiska [~n grekiskor]substantiv

iloczyn (matematyka, matematyczny) wynik mnożenia arytmetycznego
noun

produkt [~en ~er]substantiv

iloczyn skalarny

skalärprodukt

iloczyn wektorowy

vektorprodukt

imiesłów przymiotnikowy czynny (gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania
noun

particip [~et; pl. ~]substantiv

12