Swedish-Polish dictionary »

funktion meaning in Polish

SwedishPolish
funktion [~en ~er] substantiv

czynnośćnoun
działanie, funkcjonowanie

funkcja(informatyka, informatyczny) podprogram; wydzielona część programu wykonująca określone zadanie;
noun

funkcja(matematyka, matematyczny) przyporządkowanie każdemu elementowi ze zbioru dokładnie jednego elementu z innego zbioru; (potocznie, potoczny) wykres, rysunek takiego przyporządkowania;
noun

funkcjanoun
przeznaczenie, zadanie jakiegoś urządzenia lub osoby, cel jego działania;

funktionalitet [~en ~er] substantiv

funkcjonalnośćnoun
cecha tego, co jest funkcjonalne

funkcjonalnośćnoun
funkcja, cecha użytkowa programu lub urządzenia

funktionell [~t ~a] adjektiv

funkcjonalnyadjective
bardziej użytkowy niż estetyczny

funkcjonalnyadjective
związany z funkcjonowaniem

funktionell grupp

grupa funkcyjna(chemia, chemiczny) ugrupowanie atomów występujące w cząsteczce związku organicznego, decydujące o podstawowych własnościach chemicznych związku;

funktionshinder [-hindret; pl. ~, best. pl. -hindren] substantiv

kalectwonoun
niedorozwój lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała i wynikające z tego ograniczenie sprawności fizycznej

upośledzenienoun
stan ograniczenia w funkcjonowaniu jakiegoś narządu, organu ciała lub jego czynności

funktionshindrad [-hindrat ~e] adjektiv

inwalidaadjective
osoba, która jest pozbawiona możliwości pracy (całkowicie lub połowicznie) ze względu na kalectwo, utratę zdrowia

kalekiadjective
obarczony kalectwem

niepełnosprawnyadjective
nieosiągający wystarczających władz fizycznych lub umysłowych wskutek ułomności swego ciała

niepełnosprawnyadjective
osoba niepełnosprawna (1.1)

funktionsnedsatt

upośledzonywykazujący niedorozwój umysłowy jakiegoś stopnia

ułomnyposiadający wady budowy ciała

funktionsnedsättning [~en ~ar] substantiv

kalectwonoun
niedorozwój lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała i wynikające z tego ograniczenie sprawności fizycznej

dysfunktion [~en ~er] substantiv

dysfunkcjanoun
nieprzystosowanie czegoś do pełnienia swojej funkcji

dysfunktionell [~t ~a] adjektiv

dysfunkcyjnyadjective
charakteryzujący się dysfunkcją, nieprzystosowany do pełnienia określonych funkcji lub pełniący je nieprawidłowo

hel funktion

funkcja całkowita

primitiv funktion

funkcja pierwotna

tillståndsfunktion

funkcja stanu(fizyka, fizyczny) funkcja zależna wyłącznie od stanu układu