Polski | Szwedzki |
---|---|
czyn noun działanie, postępek, akt; | dåd [~et; pl. ~]substantiv handling [~en ~ar]substantiv |
czynel (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) perkusyjny instrument muzyczny w postaci metalowego talerza; noun | fat [~et; pl. ~]substantiv |
czynić robić coś, wykonywać | |
czynnik (matematyka, matematyczny) każda z liczb, które mnożymy przez siebie noun | faktor [~n ~er ]substantiv |
czynnik noun przyczyna wywołująca określone zjawisko lub skutek | faktor [~n ~er ]substantiv |
czynność noun działanie, funkcjonowanie | funktion [~en ~er]substantiv |
czynność noun wykonywanie, robienie czegoś | göromål [~et; pl. ~]substantiv handling [~en ~ar]substantiv |
czynny adjective funkcjonujący, uruchomiony | aktiv [~t ~a]adjektiv |
czynny adjective skłonny do działania, aktywny | aktiv [~t ~a]adjektiv |
czynny adjective wykonujący jakąś czynność | aktiv [~t ~a]adjektiv |
czynsz terminowa opłata za wynajem | |
czy naprawdę adverb | månneadverb |
bezczynność noun brak aktywności | overksamhet [~en]substantiv |
bezczynny (książkowy) nic nierobiący adjective | inaktiv [~t ~a]adjektiv |
bezczynny adjective | sysslolös [~t ~a]adjektiv |
bezprzyczynowy adjective nie mający przyczyny | grundlös [~t ~a]adjektiv |
brzuchomówczyni (książkowy) forma żeńska od: brzuchomówca noun | buktalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna]substantiv |
buczyna drewno bukowe | |
buczyna noun las bukowy | bokskog [~en ~ar]substantiv |
czterolistna koniczyna noun | fyrklöver [~n]substantiv |
dobroczynność noun działalność polegająca na bezinteresownym niesieniu pomocy potrzebującym | välgörenhet [~en]substantiv |
dobroczynny adjective przynoszący korzyść, dobry, przydatny, wartościowy | välgörandeadjektiv |
dobroczynny adjective służący pomocą osobom potrzebującym, wspierający potrzebujących | karitativ [~t ~a]adjektiv |
doradczyni noun | rådgivare [~n; pl. ~, best. pl. -givarna]substantiv |
dozorczyni noun | vaktmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna]substantiv |
dzieciobójczyni kobieta, która zabiła własne dziecko | |
dziewczyna młoda, niezamężna kobieta | flicka [~n, flickor] |
dziewczyna noun młoda, niezamężna kobieta | jänta [~n jäntor]substantiv tös [~en ~er]substantiv |
dziewczyna partnerka, nieformalna narzeczona | flicka [~n, flickor] |
dziewczyna noun partnerka, nieformalna narzeczona | flickvän [~nen ~ner]substantiv |
dziewczynka noun dziecko płci żeńskiej | piga [~n pigor]substantiv |
Greczynka noun osoba płci żeńskiej narodowości greckiej, obywatelka Grecji, mieszkanka Grecji | grekinna [~n grekinnor]substantiv grekiska [~n grekiskor]substantiv |
iloczyn (matematyka, matematyczny) wynik mnożenia arytmetycznego noun | produkt [~en ~er]substantiv |
iloczyn skalarny | |
iloczyn wektorowy | |
imiesłów przymiotnikowy czynny (gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania noun | particip [~et; pl. ~]substantiv |