Polish-Swedish dictionary »

ów meaning in Swedish

PolishSwedish
ówkow(sport, sportowy) odbijać piłkę głową
verb

nicka [~de ~t]verb

ównie adverb

huvudsakligenadverb

ówny taki, który pełni najważniejszą rolę, jest najistotniejszy

huvud-

ówny adjective
taki, który pełni najważniejszą rolę, jest najistotniejszy

huvudsaklig [~t ~a]adjektiv

ówny księgowy noun

kamrer [~en ~er]substantiv

ówszczyzna (historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) suma pieniędzy należna rodzinie lub panu feudalnemu za głowę zabitego

mansbot

harówka noun
bardzo ciężka praca

slavgöra [~t]substantiv

imiesłów (gramatyka) forma czasownika używana jako przymiotnik lub przysłówek;
noun

particip [~et; pl. ~]substantiv

imiesłów czasu przeszłego noun

perfektparticip [~et; pl. ~]substantiv

imiesłów przymiotnikowy bierny (gramatyka) forma czasownika, która odnosi się do przedmiotu czynności, której przedmiot ten został poddany, np. widziany, pisany, myty;
noun

perfektparticip [~et; pl. ~]substantiv

imiesłów przymiotnikowy czynny (gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania
noun

particip [~et; pl. ~]substantiv

jak również adverb

samtadverb

jaskółka brzegówka noun

backsvala [~n -svalor]substantiv

jaskółka dymówka noun

ladusvala [~n -svalor]substantiv

jałówka (zootechnika, zootechniczny) młoda, niemająca jeszcze potomstwa, samica głównie w odniesieniu do krów
noun

kviga [~n kvigor]substantiv

jednokoronówka moneta o nominale 1 korony

enkronorsmynt

jednokoronówka noun
moneta o nominale 1 korony

enkrona [~n -kronor]substantiv

kablówka (potocznie, potoczny) telewizja kablowa
noun

kabellängd [~en ~er]substantiv

kaczka krzyżówka (ornitologia, ornitologiczny) Anas platyrhynchos, gatunek ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych;
noun

gräsand [~en -änder]substantiv

karbidówka (technologia, technika, techniczny) lampa gazowa, w której paliwem jest węglik wapnia, po nawodnieniu wydzielający palny acetylen;
noun

karbidlampa [~n -lampor]substantiv

karkówka (potocznie, potoczny) (spożywczy) mięso z karku zwierzęcego;
noun

fläskkarré [~n ~er]substantiv

kartkówka verb

dugga [~de, ~t]verb

Kijów (geografia, geograficzny) miasto nad Dnieprem, stolica Ukrainy;

Kiev

Kiszyniów (geografia, geograficzny) stolica Mołdawii;

Chişinău

koniec końców (związek frazeologiczny) ostatecznie

i slutändan

kontroler lotów noun

flygledare [~n; pl. ~, best. pl. -ledarna]substantiv

koszykówka (sport, sportowy) dyscyplina sportu drużynowego, w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie, próbując zdobyć punkty, umieszczając piłkę w koszu;
noun

basket [~en]substantiv

basketboll [~en ~ar]substantiv

końcówka (informatyka, informatyczny) (przestarzałe, przestarzały) terminal
adjective

dödlig [~t ~a]adjektiv

końcówka (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) końcowy element wyrazu podlegający odmianie
noun

ändelse [~n ~r]substantiv

końcówka (potocznie, potoczny) końcowa część czegoś

avsluta

końcówka (potocznie, potoczny) ostatni fragment filmu, spektaklu, rozgrywek sportowych
noun

finish [~en ~ar]substantiv

końcówka (technologia, technika, techniczny) stała lub wymienna część, stanowiąca zakończenie urządzenia

extrem

Kraj Basków (geografia, geograficzny) kraina geograficzno-historyczna na pograniczu Francji i Hiszpanii, zamieszkiwana przez Basków;
noun

Baskiensubstantiv

Kraj Basków (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wspólnota autonomiczna w północnej Hiszpanii, część Kraju Basków (1.1);
noun

Baskiensubstantiv

Kraj Sudetów (geografia, geograficzny) kraina geograficzno-historyczna w Czechach, sudeckoniemieckie pogranicze Czech zamieszkiwane do 1946 roku przez Niemców sudeckich;

Sudetenland

Kraków (geografia, geograficzny) miasto w Polsce, w województwie małopolskim, dawna stolica Polski;

Karkau

Kraków

kranówka (potocznie, potoczny) woda prosto z kranu, zwykle do picia
noun

dricksvatten [-vattnet]substantiv

krasomówca noun
osoba, która potrafi pięknie przemawiać, po mistrzowsku włada słowem

orator [~n ~er ]substantiv

1234