Polish-Latin dictionary »

z meaning in Latin

PolishLatin
zakończenie noun
wystający fragment jakiegoś przedmiotu

finis [finis](3rd) C
noun

zakonnica (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członkini zakonu żeńskiego
noun

monacha [monachae](1st) F
noun

zakonnik (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek męskiego zgromadzenia zakonnego;
noun

monachus [monachi](2nd) M
noun

zakonny adjective
związany z zakonem, odnoszący się do zakonu

castus [casta -um, castior -or -us, castissimus -a -um]adjective

zakonodawca (przestarzałe, przestarzały) prawodawca
noun

legislator [legislatoris](3rd) M
noun

zakonodawca (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) założyciel wspólnoty zakonnej
noun

auctor [auctoris](3rd) C
noun

zakos noun
ostry zakręt

campter [campteros/is]noun
M

zakres noun
granice zasięgu jakiegoś zjawiska

regio [regionis](3rd) F
noun

zakręt noun
odcinek drogi, na którym zmienia ona kierunek, bieg

flexus [flexus](4th) M
noun

zakręt noun
zmiany kierunku ruchu

torqueōnoun

Zakroczym (geografia, geograficzny) miasto w Polsce;
noun

Arx Sacroczimensisnoun

zakrwawiony adjective
ubrudzony lub ociekający krwią

cruentus [cruenta -um, cruentior -or -us, cruentissimus -a -um]adjective

zakrystia (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) boczne pomieszczenie w świątyniach chrześcijańskich sąsiadujące z prezbiterium, służące kapłanom do przygotowywania się do liturgii oraz do przechowywania szat i naczyń liturgicznych;
noun

sacristia [sacristiae](1st) F
noun

zakrystian noun
ten, kto ma nadzór nad zakrystią, kościelny;

aedituus [aeditui](2nd) M
noun

zakrywać verb
zasłaniać, przesłaniać, nie pokazywać

claudo [claudere, clausi, clausus](3rd) TRANS
verb

zakrzep (medycyna, medyczny) czop zbitej krwi wewnątrz naczynia krwionośnego, który zatyka je częściowo albo całkowicie
noun

thrombusnoun

zakrzepica (medycyna, medyczny) choroba polegająca na powstawaniu w żyłach zakrzepów blokujących przepływ krwi
noun

thrombosis [thrombosis](3rd) F
noun

zakrzywiony adjective
mający wygięty kształt

arcuātusadjective

zakup noun
czynność kupowania czegoś w sklepie lub w Internecie

emptiōnoun

zakwasz(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) poddawać dłuższej fermentacji
verb

salgamaverb

zakwasz(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) ulegać fermentacji
verb

fermentumverb

zakwaterowanie (turystyka, turystyczny) czasowo zajmowane pomieszczenie mieszkalne
noun

accommodātiōnoun

zakwitać verb
zaczynać kwitnąć; rozwijać się z pąka w kwiat; okrywać się kwiatami

vernōverb

żal noun
negatywny stan emocjonalny spowodowany doznaną stratą;

luctus [luctus](4th) M
noun

zalać verb
o płynie, rzece itp.: wypełnić, zatopić coś

exundareverb

załączverb
dodawać załącznik, dodatkowy dokument, fizycznie lub elektronicznie, dodawać plik do maila

adiciōverb

załącznik noun
dokument uzupełniający treść innego dokumentu lub dzieła książkowego, część addendum

additamentum [additamenti](2nd) N
noun

załadowywać verb
umieszczać ładunek w środku transportu lub magazynie

carrusverb

załadowywać verb
umieszczać pocisk w broni palnej

carrusverb

załamanie noun
osłabienie lub całkowita utrata odporności psychicznej; stan silnego smutku, depresji

maeror [maeroris](3rd) M
noun

załatać verb
aspekt dokonany od: łatać

sarciōverb

załatwiać (potocznie, potoczny) pozbawiać możliwości działania lub unicestwiać; wyrządzać komuś krzywdę
verb

battuo [battuere, -, -](3rd)
verb

załatwiać verb
obsługiwać kogoś

attendōverb

załatwiać verb
podejmować różne działania w celu doprowadzenia czegoś do skutku

ablēgātiōverb

zalecać verb
próbować zainteresować sobą drugą osobę

aulaverb

zalecenie (rzeczownik odczasownikowy) od zalecić
noun

consilium [consili(i)](2nd) N
noun

zaledwie partykuła podkreślająca, że czegoś jest mniej niż można by oczekiwać lub niż być powinno

dūrē

zaledwie partykuła podkreślająca, że pewien odcinek czasu jest krótki

iustus

zalegać (geologia, geologiczny) występować na danym terenie w formie złoża
verb

supervenio [supervenire, superveni, superventus](4th)
verb

zalegać verb
zajmować przestrzeń; pokrywać miejsce

cunctor [cunctari, cunctatus sum](1st) DEP
verb

6789