bez meaning in Latin
| Polish | Latin |
|---|---|
| bezeceństwo noun cecha tego, co bezecne | propudium [propudii](2nd) N |
| bezeceństwo noun coś odrażającego i haniebnego | propudium [propudii](2nd) N |
| bezecnie adverb w bezecny sposób | infamiteradverb |
| bezecny (dawniej, dawny) pozbawiony czci i honoru adjective | abominabilis [abominabilis, abominabile]adjective |
| bezfleksyjny (językoznawstwo, językoznawczy) o języku, który nie ma odmiany wyrazów, nie ma form fleksyjnych adjective | indeclinabilisadjective |
| bezgłośny adjective bardzo cichy lub wręcz niesłyszalny | insonansadjective |
| bezgraniczny adjective taki, który nie ma granic; nie jest ograniczony czymś | infīnītusadjective |
| bezgrzeszność (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest bezgrzeszne; cecha tych, którzy są bezgrzeszni noun | impeccabilitasnoun |
| bezgrzeszny (poetycki, poetycko) bez grzechu, wolny od grzechu, niewinny adjective | impeccansadjective |
| bezhołowie (potocznie, potoczny) brak organizacji, dyscypliny, porządku, spowodowane brakiem kierownictwa (głowy) lub bezmyślnością noun | chaos [Chai]noun |
| bezimienny adjective nie mający imienia czy nazwy | innominatusadjective |
| bezinteresowny adjective taki, który nie oczekuje korzyści ze swoich szlachetnych działań, czynów, dobrych uczynków | abstinens [abstinentis (gen.), abstinentior -or -us, abstinentissimus -a -um]adjective |
| bezkarność noun pozostawanie bez ukarania | impunitas [impunitatis](3rd) F |
| bezkarność noun uchodzenie przewinień bez kary, brak obaw przed ukaraniem | impunitas [impunitatis](3rd) F |
| bezkarny adjective taki, który uchodzi bez kary | inultus [inulta, inultum]adjective |
| bezkręgowiec (zoologia, zoologiczny) zwierzę nie mające szkieletu; noun | invertebratanoun |
| bezkręgowy (zoologia, zoologiczny) nieposiadający szkieletu adjective | invertebrataadjective |
| bezkrwawy adjective taki, który obywa się bez rozlewu krwi | incruentus [incruenta, incruentum]adjective |
| bezksiężycowy adjective pozbawiony widoku księżyca, światła księżycowego | illūnisadjective |
| bezkształtny adjective o niewyraźnym, nieregularnym kszatłcie | informis [informis, informe]adjective |
| bezkwiatowy (botanika, botaniczny) nie mający kwiatów (części roślinnych) adjective | ananthusadjective |
| bezładnie adverb bez ładu; w bałaganie; bez organizacji | permixtimadverb |
| bezładny adjective pozbawiony ładu, porządku | incompositus [incomposita, incompositum]adjective |
| bezleśny adjective charakteryzujący się brakiem lasów, niezalesiony | arboribus vacuusadjective |
| bezlistny adjective taki, który nie ma liści | infrons [(gen.), infrondis]adjective |
| bezlitosny adjective okrutny; taki, który nie ma litości | immisericors [(gen.), immisericordis]adjective |
| bezłodygowy (botanika, botaniczny) taki, który nie posiada łodygi adjective | acaulisadjective |
| bezludny adjective taki, gdzie nie ma ludzi; niezamieszkały przez ludzi, niebędący zaludnionym | dērelictusadjective |
| bezmiar noun niezmierzona, nieograniczona przestrzeń | immānitāsnoun |
| bezmięsny adjective o jedzeniu, diecie: niezawierający mięsa, pozbawiony mięsa | aridus [arida -um, aridior -or -us, aridissimus -a -um]adjective |
| bezmyślny adjective taki, który nad niczym się nie zastanawia; (także, też) świadczący o takiej cesze | incōgitātusadjective |
| beznadzieja noun stan desperacji, utraty nadziei, rozpacz | desperatio [desperationis](3rd) F |
| beznadziejność noun cecha tego, co beznadziejne; stan beznadziei | desperatio [desperationis](3rd) F |
| beznadziejny adjective pozbawiony wszelkiej nadziei | asper [aspera -um, asperior -or -us, asperrimus -a -um]adjective |
| beznamiętność noun cecha tego, kto lub co jest beznamiętne; obojętność, apatia | indolentia [indolentiae](1st) F |
| beznamiętny adjective pozbawiony emocji, emocjonalnego zaangażowania; obojętny, chłodny | neglegens [neglegentis (gen.), neglegentior -or -us, neglegentissimus -a -um]adjective |
| bezodpływowy adjective taki, który nie ma odpływu, nie uchodzi z niego żadna rzeka | endorheicusadjective |
| bezokolicznik (gramatyka) forma czasownika zazwyczaj (zależnie od języka) nieokreślająca czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony ani aspektu; noun | infinitivusnoun |
| bezokolicznikowy (gramatyka) związany z bezokolicznikem, dotyczący bezokolicznika adjective | impersonativusadjective |
| bezosobowy adjective taki, który nie jest skierowany do żadnej osoby | impersonalis [impersonalis, impersonale]adjective |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »