Német-Norvég szótár »

klingel norvégul

NémetNorvég
die Klingel [der Klingel; die Klingeln] Substantiv
f

klokkenoun

klingeln [klingelte; hat geklingelt] Verb
v

ringeverb

die Türklingel [der Türklingel; die Türklingeln] Substantiv
f

dørklokkenoun