vertrauen lengyelül

Német	Lengyel
vertrauen [vertraute; hat vertraut] (mit Dativ) Verb	ufaćverb być przekonanym, że ktoś nie oszuka i nie zrobi niczego złego
Vertrauen [vertraute; hat vertraut] (mit Dativ) Substantiv	zaufanienoun przeświadczenie, że można komuś ufać
Vertrauen \| Glaube Substantiv	wiaranoun przekonanie, że coś jest prawdą; ufność, zaufanie wobec rzeczy niepewnych, nie do końca znanych
die Vertrauensfrage [der Vertrauensfrage; die Vertrauensfragen] Phrase	wotum zaufaniaphrase
vertrauensvoll [vertrauensvoller; am vertrauensvollsten] Adjektiv	ufnyadjective mający lub wyrażający zaufanie
Vertrauensvorschuss	kredyt zaufania skok wiary
anvertrauen [vertraute an; hat anvertraut] Verb	powierzaćverb wyznawać komuś coś w zaufaniu
glauben \| vertrauen Verb	wierzyćverb ufać komuś, uważać, że ktoś ma rację
sich anvertrauen Verb	powierzać(podniośle) poddawać się komuś lub czemuś z ufnością verb

Korábban kerestél rá