Német-Lengyel szótár »

sprache lengyelül

NémetLengyel
Tonsprache

język tonalny

Turksprache | Turkvolk Adjektiv

turkijskiadjective
odnoszący się do grupy ludów zamieszkujących tereny od Syberii po Europę Wschodnią (m.in. Rosję, Kazachstan, Uzbekistan, Kirgizję, Turkmenię, Azerbejdżan, Turcję), dotyczący ich kultur, dziejów, języków itp.;

Tuwinisch | tuwinisch Sprache Substantiv

tuwiński(językoznawstwo, językoznawczy) język turkijski, którym posługują się Tuwińcy
noun

die Umgangssprache [der Umgangssprache; die Umgangssprachen] Substantiv

język potocznynoun

mowa potocznanoun

die Ursprache [der Ursprache; die Ursprachen] Substantiv

prajęzyknoun
język, z którego wywodzą się inne języki;

usbekisch Sprache Substantiv

uzbeckinoun
język urzędowy Uzbekistanu;

Vernakularsprache | Vernakulärsprache Substantiv

język wernakularny(językoznawstwo, językoznawczy) niestandardowy język określonej populacji;
noun

die Weidmannssprache [der Weidmannssprache; —] Substantiv

język łowieckinoun

westgermanische Sprache

język zachodniogermański

westslawische Sprache

Język zachodniosłowiański

Zunge | Sprache Substantiv

język(anatomia, anatomiczny) mięsień znajdujący się w jamie ustnej lub gębowej, pełniący funkcję narządu smaku, ułatwiający jedzenie, a u ludzi także mówienie;
noun

die Lee [der Lee; — oder (Geografie nur:) das Lee [des Lees; —〈Seemannssprache meist ohne Artikel〉] Substantiv

zawietrzna(morski) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) burta przeciwna do tej, na którą wieje wiatr
noun

123