Német-Lengyel szótár »

spiel lengyelül

NémetLengyel
das Spiel [des Spiel(e)s; die Spiele] Substantiv

gra(sport, sportowy) mecz
noun

granoun
granie na instrumencie

granoun
zabawa według ustalonych reguł;

zabawanoun
ogół czynności, które wykonuje się dla przyjemności i wywołania zadowolenia

Spiel- | erzählend Adjektiv

fabularnyadjective
mający fabułę; oparty na fikcyjnej opowieści

Spiel | Match Substantiv

mecz(sport, sportowy) część rozgrywek sportowych, rozgrywana między dwoma zawodnikami lub drużynami, umożliwiająca wyłonienie zwycięzcy
noun

der Spielball [des Spielball(e)s; die Spielbälle] Substantiv

piłka do grynoun

Spielbank | Kasino Substantiv

kasynonoun
ekskluzywny lokal rozrywkowy przeznaczony do legalnego uprawiania hazardu;

spielen [spielte; hat gespielt] (Akkusativ) Verb

graćverb
brać udział w grze – sportowej, towarzyskiej itp.

graćverb
być aktorem odtwarzającym jakąś postać w przedstawieniu lub filmie

graćverb
o przedmiocie: wydawać dźwięki

graćverb
wydobywać dźwięki używając instrumentu muzycznego

macaćverb
dotykać czegoś palcami, stopą itp., próbując wyczuć, rozpoznać coś

rozegrać(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) przebiec w określonych scenariuszem warunkach
verb

wykonywaćverb
odtwarzać, grać (role teatralne lub filmowe, utwory muzyczne)

występowaćverb
odgrywać rolę (w teatrze, filmie)

der Spieler [des Spielers; die Spieler] Substantiv

gracznoun
uczestnik gry lub zawodów

Spieler | Wettkämpfer Substantiv

zawodnik(sport, sportowy) uczestnik zawodów
noun

die Spielerin [der Spielerin; die Spielerinnen] Substantiv

graczkanoun

die Spielkarte [der Spielkarte; die Spielkarten] Substantiv

karta do gry(termin karciany) (sport, sportowy) papierowa lub plastikowa karta z symbolem z jednej strony, służąca do gier karcianych;
noun

die Spielkonsole [der Spielkonsole; die Spielkonsolen] Substantiv

konsoleta(technologia, technika, techniczny) stół mikserski w studiu radiowym lub telewizyjnym, pulpit realizatora dźwięku;
noun

der Spielplatz [des Spielplatzes; die Spielplätze] Substantiv

plac zabawnoun
niewielki teren, często ogrodzony, specjalnie urządzony dla dzieci do zabawy;

der Spielstein Substantiv

pionnoun

der Spielstein Adjektiv

beczkowyadjective
odnoszący się do beczki, mający związek z beczką, pochodzący z beczki

aufspielen [spielte auf; hat aufgespielt] Verb

puszyć się jak pawverb
zachowywać się zarozumiale, dumnie

die Spieluhr [der Spieluhr; die Spieluhren] Phrase

zegar z kurantemphrase

das Spielzeug [des Spielzeug(e)s; die Spielzeuge] Substantiv

zabawkanoun
rzecz służąca do zabawy;

Spielzug Verb

grywaćverb
grać nieregularnie, od czasu do czasu

odgrywaćverb
odtwarzać utwór muzyczny

strugać(potocznie, potoczny) udawać kogoś
verb

wyprowadzaćverb
opuszczać miejsce zamieszkania

zagraćverb
udać coś lub kogoś

zagraćverb
wykonać czynność związaną z grą (np. uderzyć piłkę, położyć kartę, wykonać ruch)

zagraćverb
wykonać utwór na instrumencie muzycznym

zagraćverb
wziąć udział w grze

Spielzug Substantiv

igrzysko(dawniej, dawny) impreza o charakterze niesportowym
noun

posunięcie(szachy, pojęcie szachowe) ruch bierką, pionem, figurą w szachach, warcabach i innych grach planszowych
noun

Abgabe | Austritt | Zuspiel Substantiv

wyrzutnoun
gwałtowne rzucenie lub wyciągnięcie

Akkordeonist | Akkordeonspieler Substantiv

akordeonista(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) mężczyzna, chłopiec grający na akordeonie
noun

beispielhaft [beispielhafter; am beispielhaftesten] Adjektiv

przykładowyadjective
taki, który jest pokazywany jako przykład

12