schläfrig lengyelül

Német	Lengyel
schläfrig [schläfriger; am schläfrigsten] Adjektiv	sennyadjective taki, który chce spać; jest śpiący śpiącyadjective taki, któremu chce się spać
die Schläfrigkeit [der Schläfrigkeit; —] Substantiv	sennośćnoun potrzeba snu, pragnienie zaśnięcia
Müdigkeit \| Schläfrigkeit Substantiv	śpiączka(potocznie, potoczny) nieodparta chęć zaśnięcia noun

Német

Lengyel

schläfrig [schläfriger; am schläfrigsten] Adjektiv

sennyadjective
taki, który chce spać; jest śpiący

śpiącyadjective
taki, któremu chce się spać

die Schläfrigkeit [der Schläfrigkeit; —] Substantiv

sennośćnoun
potrzeba snu, pragnienie zaśnięcia

Müdigkeit | Schläfrigkeit Substantiv

śpiączka(potocznie, potoczny) nieodparta chęć zaśnięcia
noun

Korábban kerestél rá