säbel lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| der Säbel [des Säbels; die Säbel] Substantiv | szabla(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) jednosieczna broń z wygiętą klingą; |
| Säbel rasseln Verb | potrząsać szabelkąverb |
| Säbelantilope Substantiv | oryks(zoologia, zoologiczny) afrykańska antylopa o krępej budowie i długich rogach; oryks szablorogi(zoologia, zoologiczny) Oryx dammah Cretzschmar, duża antylopa zamieszkująca stepy i pustynie Afryki Północnej; |
| Säbelschnäbler Substantiv | szablodziób(ornitologia, ornitologiczny) Recurvirostra avosetta, ptak przybrzeżny o charakterystycznym czarnym i cienkim dziobie zagiętym w górę; |
| Säbelsäge | |
| Säbeltasche Substantiv | szabeltas(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) niewielka płaska torba skórzana zawieszana przy szabli, typowa dla niektórych rodzajów kawalerii (zwłaszcza dla umundurowania huzarów); |
| krakelig | säbelbeinig Adjektiv | koślawy(anatomia, anatomiczny) kątem skierowany do wewnątrz, osią odchylony na zewnątrz od osi symetrii ciała |
