Német-Lengyel szótár »

ob lengyelül

NémetLengyel
ob

czyłączy zdanie podrzędne o charakterze pytajnym ze zdaniem nadrzędnym

li(dawniej, dawny) czy

Ob Substantiv

Ob(geografia, geograficzny) rzeka w azjatyckiej części Rosji;
noun

Obadja

Księga Abdiasza

Obadja Substantiv

Abdiasz(biblijny) postać biblijna, prorok;
noun

Obbusen Substantiv

Zatoka Obska(geografia, geograficzny) wydłużona zatoka syberyjska stanowiąca ujście rzeki Ob do Morza Karskiego;
noun

das Obdach [des Obdach(e)s; —] Substantiv

dach nad głowąnoun
dom, mieszkanie

obdachlos Adjektiv

bezdomnyadjective
taki, który nie ma domu

die Obdachlose Phrase

bezdomnaphrase

die Obdachlosigkeit [der Obdachlosigkeit; die Obdachlosigkeiten] Substantiv

bezdomność(socjologia, socjologiczny) problem społeczny, charakteryzujący się brakiem miejsca zamieszkania;
noun

der Obelisk [des Obelisken; die Obelisken] Substantiv

obelisknoun
pomnik w formie wysokiego, smukłego słupa, najczęściej o czworobocznej podstawie, wykonanego z jednego bloku skalnego;

Obelix

Obeliks

obendrein | zusätzlich Adverb

dodatkowoadverb
w sposób dodany do czegoś

der Ober [des Obers; die Ober] Substantiv

wyżniknoun

Oberbayern Substantiv

Górna Bawaria(geografia, geograficzny) (administracja) okręg i rejencja w południowej Bawarii ze stolicą w Monachium;
noun

Obere Angara Substantiv

Górna Angara(geografia, geograficzny) rzeka w Buriacji, wpadająca do jeziora Bajkał;
noun

obere | Ober- Adjektiv

górnyadjective
taki, który jest na pewnej wysokości, w górze

Oberer See

jezioro Górne

Oberfamilie Substantiv

nadrodzina(biologia, biologiczny) (systematyka) w systematyce: jednostka wyższa od rodziny
noun

oberflächlich [oberflächlicher; am oberflächlichsten] Adjektiv

powierzchniowyadjective
pojawiający się/występujący na powierzchni

powierzchownyadjective
taki, który opiera się na płytkiej, pobieżnej obserwacji, który nie wnika w istotę rzeczy

oberflächlich [oberflächlicher; am oberflächlichsten] Adverb

powierzchownieadverb
w sposób powierzchowny

oberflächlich | ungenau Adjektiv

niedokładnyadjective
wykonujący coś bez dbałości o dokładność

die Oberflächlichkeit [der Oberflächlichkeit; die Oberflächlichkeiten] Substantiv

powierzchownośćnoun
cecha tego, co powierzchowne; cecha tych, którzy są powierzchowni

Oberfranken Substantiv

Górna Frankonia(geografia, geograficzny) (administracja) okręg oraz rejencja w kraju związkowym Bawaria;
noun

das Oberhaus [des Oberhauses; die Oberhäuser] Substantiv

izba wyższa(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) w niektórych krajach organ parlamentu dwuizbowego zatwierdzający ustawy
noun

Oberhausen

Oberhausen

Oberhaut- Adjektiv

naskórkowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący naskórka
adjective

Oberherrschaft | Oberhoheit Substantiv

zwierzchnictwonoun
sprawowanie władzy zwierzchniej

oberirdisch Adjektiv

nadziemnyadjective
znajdujący się nad ziemią lub na powierzchni ziemi

naziemny(botanika, botaniczny) rosnący nad powierzchnią ziemi
adjective

der Oberkiefer [des Oberkiefers; die Oberkiefer] Phrase

kość szczękowaphrase

Oberkrain Substantiv

Górna Kraina(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w Słowenii, część Krainy;
noun

der Oberkörper [des Oberkörpers; die Oberkörper] Substantiv

tors(anatomia, anatomiczny) górna część tułowia u mężczyzny; klatka piersiowa
noun

tors(sztuka) rzeźba przestawiająca sam tułów
noun

Oberlausitz Substantiv

Górne Łużyce(geografia, geograficzny) część Łużyc należąca obecnie do Saksonii;
noun

Oberleitungsbus | Trolleybus | Obus Substantiv

trolejbusnoun
drogowy pojazd komunikacji miejskiej napędzany energią elektryczną pobieraną z sieci trakcyjnej;

der Oberleutnant [des Oberleutnants; die Oberleutnants] Substantiv

porucznik(wojskowość, wojskowy) oficer mający stopień wojskowy porucznika (1.1)
noun

Oberleutnant | Leutnant Substantiv

porucznik(wojskowość, wojskowy) jeden z oficerskich stopni wojskowych;
noun

das Oberlicht [des Oberlicht(e)s; die Oberlichter/(seltener:) Oberlichte] Substantiv

świetlik(architektura, architektoniczny) element dachu budynku, który doświetla pomieszczenie;
noun

12