Német-Lengyel szótár »

nation lengyelül

NémetLengyel
die Nation [der Nation; die Nationen] Substantiv

nacjanoun

Nation | Volk Substantiv

naródnoun
grupa ludzi, których łączy wspólna kultura, język, religia, historia lub pochodzenie etniczne;

national [nationaler; am nationalsten] Adjektiv

narodowy(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) akcentujący w polityce wartość swojego narodu
adjective

narodowyadjective
charakterystyczny dla danego narodu (lub kraju zamieszkiwanego przez dany naród), związany z danym narodem lub krajem

die Nationalbank [der Nationalbank; die Nationalbanken] Phrase

bank narodowyphrase

das Nationaleinkommen [des Nationaleinkommens; die Nationaleinkommen] Substantiv

dochód narodowy(ekonomia, ekonomiczny) wartość wszystkich dóbr i usług wytworzonych przez obywateli danego kraju na jego terenie i za granicą, pomniejszona o amortyzację i podatki pośrednie (zwykle liczony w okresie roku kalendarzowego);
noun

das Nationalepos [des Nationalepos; die Nationalepen] Phrase

epopeja narodowaphrase

epos narodowyphrase

der Nationalfeiertag [des Nationalfeiertag(e)s; die Nationalfeiertage] Phrase

święto narodowephrase

die Nationalhymne [der Nationalhymne; die Nationalhymnen] Phrase

hymn narodowyphrase

nationalisieren [nationalisierte; hat nationalisiert] Verb

nacjonalizować(ekonomia, ekonomiczny) zmieniać właściciela czegoś z prywatnego na państwowego
verb

naturalizwoaćverb

die Nationalisierung [der Nationalisierung; die Nationalisierungen] Substantiv

nacjonalizacjanoun

upaństwowanienoun

der Nationalismus [des Nationalismus; —] Substantiv

nacjonalizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ideologia społeczno-polityczna i postawa uznająca naród za najwyższe dobro;
noun

der Nationalist [des Nationalisten; die Nationalisten] Substantiv

nacjonalista(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zwolennik nacjonalizmu
noun

nacjonalistkanoun
zwolenniczka nacjonalizmu

nationalistisch [nationalistischer; am nationalistischsten] Adjektiv

nacjonalistyczny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z nacjonalizmem lub nacjonalistami, dotyczący nacjonalizmu lub nacjonalistów
adjective

Nationalität | Volkszugehörigkeit Substantiv

narodowośćnoun
przynależność do określonego narodu (np. polskiego, niemieckiego, rosyjskiego), poczucie przynależności do narodu;

der Nationalpark [des Nationalparks; die Nationalparks, die Nationalparke, die Nationalpärke] Substantiv

park narodowynoun
obszar wydzielony przez władze państwowe w celu ochrony przyrody;

der Nationalsozialismus [des Nationalsozialismus; —] Substantiv

narodowy socjalizm(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (zobacz) nazizm;
noun

der Nationalsozialist [des Nationalsozialisten; die Nationalsozialisten] (Kurzwort: Nazi) Phrase

nacystaphrase

naziphrase

nationalsozialistisch [nationalsozialistischer; am nationalsozialistischsten] Adjektiv

narodowosocjalistycznyadjective

Nationalsozialistischer Untergrund

Nationalsozialistischer Untergrund

Nationalsport Substantiv

sport narodowy(publikatory) dyscyplina sportu szczególnie popularna w danym kraju
noun

der Nationalstaat [des Nationalstaat(e)s; die Nationalstaaten] Phrase

państwo narodowephrase

Abalienation Substantiv

abalienacja(historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w starożytnym Rzymie zupełne odstąpienie własności;
noun

die Agglutination [der Agglutination; die Agglutinationen] Substantiv

aglutynacjanoun

aglutynacyjnośćnoun

antinational Adjektiv

antynarodowyadjective
wrogi narodowi; działający na szkodę na narodu

das Pogrom [des Pogroms; die Pogrome] (Ausschreitungen gegen nationale, religiöse oder ethnische Minderheiten) Substantiv

pogromnoun
masowe zabójstwo ludności należącej do tej samej grupy np. narodowościowej, etnicznej, religijnej

die Deklination [der Deklination; die Deklinationen] Substantiv

deklinacja(astronomia, astronomiczny) jedna ze współrzędnych ciała niebieskiego w układach równikowych;
noun

deklinacja(gramatyka) odmiana przez przypadki i liczby;
noun

die Deklination [der Deklination; die Deklinationen] Adjektiv

deklinacyjny(gramatyka) związany z deklinacją, odmianą przez przypadki i liczby, przypadkowaniem
adjective

die Detonation [der Detonation; die Detonationen] Substantiv

detonacjanoun
eksplozja materiału wybuchowego połączona z hukiem;

detonacjanoun
spowodowanie detonacji (1.1)

die Elimination [der Elimination; die Eliminationen] Substantiv

eliminacjanoun
usuwanie, często drogą selekcji

die Faszination [der Faszination; die Faszinationen] Substantiv

fascynacjanoun
bardzo silne zainteresowanie się czymś lub kimś

gemischte Deklination Substantiv

deklinacja mieszana(gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych językow, np. niemieckim
noun

12

Korábban kerestél rá